เวียงร้อยดาว
หลังการจากไปด้วยอุบัติเหตุของ ดิลก และ จันทร์สาย พ่อแม่บุญธรรมที่เลี้ยง ร้อยดาว ในประเทศอังกฤษ ร้อยดาวก็ได้รับการติดต่อจาก ทนายทวีป ให้กลับเมืองไทย เพื่อมาร่วมฟังพินัยกรรมของ ปกรณ์ บดินทร์ธร บิดาผู้ให้กำเนิด และเมื่อร้อยดาวเดินทางมาถึงยังคฤหาสน์บดินทร์ธร ต้นชัยพฤกษ์ซึ่งเมื่อวานไม่มีดอก กลับออกดอกบานสะพรั่งราวกับรับรู้การมาถึงของเธอ
ร้อยดาวได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจาก นมแสง แต่กลับถูกเดียดฉันท์จากภรรยาคนอื่นๆ และลูกต่างแม่ เนื่องจากปกรณ์ พ่อผู้ให้กำเนิดของร้อยดาวนั้นมีภรรยาถึง 4 คน คือ เต็มเดือน แต่ไม่มีลูกด้วยกัน ภรรยาคนที่สองชื่อ จงจิตร มีลูกสาวคนเดียว คือ ดารกา ภรรยาคนที่สาม ชื่อ สร้อยฟ้า มีลูกด้วยกัน 2 คน คือ วีระวิทย์ และ ดาราเรศ ส่วน เวียงแก้ว แม่ของร้อยดาวนั้นเป็นภรรยาคนที่สี่ และมีร้อยดาวเป็นลูกเพียงคนเดียว
นอกจากนั้นแล้ว ร้อยดาวยังถูกหมางเมินจาก ดำรง ผู้เป็นปู่อีกด้วย แต่กระนั้นดำรงก็ยังยอมรับว่าร้อยดาวหน้าเหมือนเขา และมีดวงตาเหมือนเวียงแก้ว แม่ของเธอเอง ร้อยดาวบอกดำรงว่าเธออยากกลับมาดูเวียงร้อยดาว เรือนของแม่ที่อยู่ในเขตบดินทร์ธร ดำรงบอกเธอว่าตอนนี้มันเป็นเวียงร้าง และร้างมานานเท่ากับอายุของร้อยดาว และเมื่อเต็มเดือนภรรยาคนแรกของพ่อปกรณ์ของเธอเอ่ยว่า ที่นี่ก็เป็นบ้านของเธอเหมือนกันจึงทำให้ร้อยดาวรู้สึกดีขึ้น แต่แล้วจู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นว่า…อย่าไว้ใจ !! ทั้งที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ ทำเอาร้อยดาวขนลุกถึงต้นเสียงนั้นขึ้นมาทันที และเนื่องจากไม่มีใครสนใจร้อยดาว เธอจึงต้องไปพักอยู่ที่เรือนของนมแสง โดยมี กระถิน หลานสาวจอมทะเล้นของนมแสงอยู่เป็นเพื่อน
วันต่อมา มาตร ลูกชายทูตไทยประจำอังกฤษ แวะมาหาร้อยดาวที่บดินทร์ธร มาตรมีใจให้ร้อยดาว แต่ทว่าร้อยดาวเห็นเขาเป็นเพียงเพื่อนสนิทคนหนึ่งเท่านั้น ร้อยดาวขี่จักรยานมาหามาตรที่รั้วหน้าบ้านซึ่งห่างออกมาจากตัวคฤหาสน์ มาตรจอดรถไว้หน้าประตูบดินทร์ธรแล้วลงจากรถมาคุยกับร้อยดาว แต่รถของเขากลับถูกรถของ ม.ร.ว.น่านฟ้า ชนเข้าอย่างจัง น่านฟ้าโวยวายว่ามาตรจอดรถเกะกะ ขณะที่มาตรกับน่านฟ้ากำลังทะเลาะกันอยู่นั้น ม.ร.ว.สิบทิศ เวฬุมาส พี่ชายแท้ๆของน่านฟ้าซึ่งขับรถตามน้องสาวออกมาเห็นเข้า จึงสั่งให้น่านฟ้ายอมรับผิด และให้นามบัตรไว้เพื่อชำระค่าซ่อมรถให้หลังซ่อมเสร็จ แต่มาตรไม่สนใจ ร้อยดาวจึงเป็นคนเก็บนามบัตรไว้ให้ สิบทิศแอบพึงใจในตัวร้อยดาวแต่ยังคงไว้ท่าทำเป็นไม่สนใจ เพราะสิบทิศอยู่ที่ตำหนักม่วง อันมีพื้นที่ติดกับคฤหาสน์บดินทร์ธร และตั้งแต่ ม.จ.วิรุฬ พ่อของเขาเสียชีวิตในเขตบดินทร์ธรเป็นต้นมา ความสัมพันธ์ของสองตระกูลจึงสิ้นสุดลงนับแต่นั้น !!
วันต่อมา ดำรงเรียกร้อยดาวไปพบเพื่อเปิดพินัยกรรมของปกรณ์ซึ่งกำหนดไว้ว่า จะต้องเปิดต่อหน้าทายาททั้งหมด และเมื่อจะเริ่มเปิดพินัยกรรม ก็มีลมพัดอื้ออึงเข้ามาภายในห้องโดยไม่มีสาเหตุทำให้กระจกแตก ดำรงเป็นคนเดียวที่เห็น ผีเวียงแก้ว ก้มลงกราบอยู่แทบเท้า ก่อนที่เดินไปทรุดนั่งที่ข้างร้อยดาว โดยทิ้งรอยเปียกเป็นทาง…ไปบนพรม !!
เมื่อเปิดพินัยกรรมของปกรณ์แล้ว ปรากฏว่าสมบัติถูกยกให้กับภรรยาทั้งสาม อันได้แก่ เต็มดวง จงจิต และสร้อยฟ้าเท่านั้น วิญญาณของเวียงแก้วโกรธและพุ่งตัวเข้าหาดำรง ทำให้ช็อคแน่นิ่งไป สิบทิศซึ่งเป็นหมอและอยู่ใกล้ที่สุด จึงถูกเรียกตัวให้มาที่บดินทร์ธรเพื่อที่จะรักษาดำรง และเมื่อจะกลับ ร้อยดาวคอยเขาอยู่หน้ารั้วบ้านเพื่อถามอาการของดำรง แต่เมื่อสิบทิศรู้ว่าเธอคือ…ร้อยดาว บดินทร์ธร สิบทิศก็กลับขับรถหนีไป ทำให้ร้อยดาวต้องขี่จักรยานตามแล้วปีนรั้วเข้าไปในเขตเวฬุมาส สิบทิศเห็นเข้าจึงรีบลงจากรถ แล้วรับร่างร้อยแก้วที่หล่นลงจากรั้วได้ทันท่วงที
เมื่อได้ใกล้ชิดกับสาวน้อยที่เขาสนใจมันก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหวั่นไหว แต่ยังตั้งป้อมไม่ญาติดีกับเธอง่ายๆ ระหว่างทางที่กลับบ้าน ร้อยดาวเห็นรถของหญิงสูงวัยจอดเสียอยู่ข้างทาง จึงเข้าไปถามไถ่อย่างมีน้ำใจทำให้เจ้าของรถประทับใจในตัวร้อยดาวเป็นอย่างยิ่ง และเมื่อหญิงสูงวัยผู้นั้นรู้ว่าเธอเป็นหลานของดำรง จึงบอกให้ร้อยดาวพาเธอไปพบปู่
หญิงสูงวัยนั้น คือ หม่อมเจ้าหญิงรัตนากร เวฬุมาศ ผู้ซึ่งเป็นอดีตคนรักของดำรงซึ่งถูกกีดกันด้วยฐานันดร ดำรงจึงหนีไปแต่งงานกับคนอื่น รัตนากรมักหาสาวสวย ดี มีน้ำใจ เพื่อให้เป็นเจ้าสาวของสิบทิศ ด้วยการแกล้งทำเป็นรถเสียอย่างที่ร้อยดาวเจอ แต่ทว่าที่ผ่านมานั้นสิบทิศไม่สนใจจึงหลบเลี่ยงการจับคู่ของหม่อมป้ามาตลอด ถึงกรนั้นหม่อมเจ้าหญิงก็ไม่เคยย่อท้อ เมื่อพบกับดำรง หม่อมเจ้าหญิงจึงได้เอ่ยปากขอร้อยดาวให้สิบทิศ โดยทวงสัญญาที่ดำรงเคยให้ไว้ก่อนหนีไปแต่งงานว่า…วันหนึ่งจะต้องให้คนทั้งสองตระกูลแต่งงานกันให้ได้ !!
คืนนั้นเอง ร้อยดาวก็ฝันถึงผีสาวอุ้มเด็กทารก และจู่ๆตัวเธอเองกลายเป็นเด็กทารกนอนร้องไห้อยู่ใต้ร่างหญิงสาวที่ผูกคอห้อยอยู่บนขื่อ จิตใต้สำนึกบอกร้อยดาวว่าผู้หญิงคนนั้นคือ…แม่เวียงแก้ว !! เธอเห็นรอยบากจากคมมีดบนแขนข้างซ้ายหลายรอย มีรอยหนึ่งถูกกรีดทับกลายเป็นกากบาทไปแล้ว แล้วร่างของเวียงแก้วก็หล่นลงจากขื่อแล้วลุกขึ้นเดินมาหาเธอ พร้อมกับร้องขอให้ร้อยดาวช่วย ร้อยดาวถดร่างหนีจนไปชนเอากับร่างของผู้ชายอีกคนที่นอนตายโดยมีมีดปักอกทะลุหลัง เธอจึงรีบเลื่อนตัวหนีจนตัวของเธอตกจากเรือน ร้อยดาวพยายามจะไขว่คว้าหาหลัก แต่ทว่าคว้ามาได้แต่ผ้ายันต์สีแดงที่ติดอยู่บนพื้นใต้ซุ้มประตูแล้วสะดุ้งตื่น แต่กลับพบว่าตัวเธอเองนั่งทับเด็กกระถินอยู่ที่ใต้ถุนเวียงร้อยดาว กระถินบอกว่าเห็นร้อยดาวเดินออกจากเรือนนมแสงจึงตามมาด้วยความเป็นห่วง แต่ไม่กล้าตามขึ้นไปบนเรือนจึงรออยู่ด้านล่างจนร้อยดาวร่วงลงมาทับ ร้อยดาวจึงได้แต่งงและไม่เข้าใจในฝันของตัวเอง
วันต่อมามาตรมาหาร้อยดาวแต่เช้าแต่เขากลับพบดาราเรศ ลูกสาวของสร้อยฟ้า และดารกา ลูกสาวจงจิตก่อน เมื่อสองสาวรู้ว่ามาตรเป็นลูกทูตจึงให้ต้อนรับเป็นอย่างดี ร้อยดาวมาหามาตรที่ห้องรับแขก เขาบอกว่าจะมารับร้อยดาวกลับอังกฤษ แต่กลับถูกปรมัตถ์ลูกชายทนายทวีปขัดว่า พินัยกรรมยังเปิดไม่หมด ต้องรอให้ดิลกเสียชีวิตครบร้อยวันก่อนจึงจะเปิดได้ ร้อยดาวจึงต้องรอไปอีกสองเดือน
แล้วมาตรก็นำใบเสร็จค่าซ่อมรถมาเบิกกับสิบทิศ แต่ว่านามบัตรอยู่ที่ร้อยดาว เธอจึงต้องพามาตรมา ที่ตำหนักม่วง ร้อยดาวต่อปากต่อคำกับสิบทิศจนร้อยดาวฉุนขาด เธอจึงทำทีขอตัวไปห้องน้ำก่อนออกมาเดินนอกห้องรับแขก แล้วเดินตามพรมสีสวยมาจนถึงห้องหนังสือใหญ่ที่ถูกใจร้อยดาวเป็นอย่างยิ่ง แต่เมื่อเห็นภาพที่อยู่ในกรอบไม้ทองบนผนัง เธอต้องตกใจเมื่อชายในภาพ เป็นคนคนเดียวกับที่เธอเห็นนอนตายอยู่บนเวียงร้อยดาวในความฝันเมื่อคืนที่ผ่านมา สิบทิศเข้ามาเห็นเข้าจึงบอกว่าเป็นรูปท่านพ่อ (วิรุฬ) เขาเอง พ่อของเขากับปกรณ์พ่อของร้อยดาวเป็นเพื่อนกันมาก่อน ทั้งสองพบกับเวียงแก้วที่เชียงรายและตกหลุมรักเวียงแก้วทั้งคู่ แต่เวียงแก้วเลือกปกรณ์ ทำให้พ่อเขาอกหักจึงยอมแต่งงานกับแม่ แต่สุดท้ายพ่อเขากลับถูกเวียงแก้วฆ่าตาย แล้วชิงผูกคอตายหนีความผิดบนเวียงร้อยดาว ส่วนแม่ของเขาเองก็ตรอมใจตายตามพ่อ ทิ้งให้เขาเป็นกำพร้า โดยมีหม่อมป้าเป็นผู้ดูแลเขาและน้องสาวแทนพ่อและแม่ แต่การณ์กลับปรากฏว่าเรื่องทั้งหมดที่เขาเล่าให้ร้อยดาวฟังนี้ ร้อยดาวไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนเลย
เมื่อร้อยดาวกับสิบทิศกลับมาที่ห้องรับแขกที่มีมาตรรออยู่ ก็พบกับหม่อมป้าและน่านฟ้าซึ่งกลับมาด้วยกัน หม่อมป้ายินดีที่เห็นร้อยดาวอยู่กับสิบทิศ แต่ว่าเมื่อสิบทิศรู้ทันว่าถูกหม่อมป้าจับคู่ให้กับร้อยดาว สิบทิศก็ปฏิเสธทันที จนน่านฟ้าต้องบอกกับสิบทิศว่าหม่อมป้าเป็นมะเร็ง เด็กสาวแอบได้ยินจากหมอจึงรู้ว่า หม่อมป้าต้องการเห็นสิบทิศหลานชายแต่งงานกับคนดีๆจึงจะหมดห่วง ทำให้สิบทิศถึงกับพูดอะไรไม่ออก
ก่อนจะกลับจากตำหนักม่วง สิบทิศให้หนังสือร้อยดาวยืมอ่าน และระหว่างทางจากรั้วบ้านมาที่เรือนของนมแสงนั้น ไกลจนร้อยดาวต้องหลบนั่งพักใต้ต้นชัยพฤกษ์แล้วเผลอหลับไป เมื่อร้อยดาวรู้สึกตัวอีกที เธอเห็นแม่เวียงแก้วและชายคนรัก ซึ่งทำให้ร้อยดาวต้องตกใจอีกครั้งเมื่อได้เห็นว่า คนรักของแม่เธอก็คือหม่อมเจ้าวิรุฬ !! และเมื่อหม่อมเจ้า วิรุฬเห็นรอยกรีดบนต้นไม้จึงถามว่าเวียงแก้วทำอะไร หญิงสาวตอบว่าเป็นสัญลักษณ์ หนึ่งรอยกรีดหมายถึงหนึ่งการกระทำที่ถูกกลั่นแกล้ง และเมื่อผู้กลั่นแกล้งได้รับการลงโทษแล้วจึงจะกรีดอีกรอยทับให้เป็นกากบาท และขณะที่ทั้งสองหยอกล้อกันอยู่นั้นเอง จู่ๆเวียงแก้วก็หยุดหันมาทางร้อยดาวพร้อมยกมีดขึ้นจะแทงเธอ ร้อยดาวสะดุ้งตื่นขึ้นจากการเขย่าปลุกของกระถิน แล้วลุกเดินกลับเรือน ทันใดนั้นรถเก๋งของวีระวิทย์ลูกชายคนสุดท้องของสร้อยฟ้าก็พุ่งเข้าหากระถิน แต่โชคดีที่ร้อยดาวดึงกระถินหลบได้ทัน วีระวิทย์ซึ่งลงมาจากรถด้วยอาการเมาก็โวยวายหาว่ากระถินขวางทาง เมื่อร้อยดาวเถียงแทนและหลอกด่าจนวีระวิทย์ต้องถอย ทำให้วีระวิทย์คิดแก้แค้นหญิงสาวอยู่ในใจ
เมื่อร้อยดาวกลับถึงเรือน นมแสงบอกว่าเธอดำรงให้ขึ้นไปทานอาหารค่ำที่บนตึกใหญ่ร่วมกันกับคนอื่นๆ บรรยากาศในโต๊ะอาหารที่พบกันพร้อมหน้าพร้อมตาเป็นครั้งแรกนั้นอึมครึมสิ้นดี จะมีก็แต่เต็มเดือนที่เอาใจใส่ร้อยดาวจนเป็นที่อิจฉาของคนอื่นๆ ยิ่งเมื่อดำรงบอกให้ร้อยดาวขึ้นมาทานอาหารด้วยกันอีก ทำให้ดาราเรศและดารกาไม่พอใจ แต่ทว่าดาราเรศใจร้อนกว่าจึงลุกขึ้นโวยวาย ดาราเรศจึงถูกดำรงตักเตือนแล้วสั่งให้สร้อยฟ้ากลับไปอบรมลูกเสียใหม่ สร้อยฟ้าจึงแอบบอกให้ลูกสาวใจเย็นเรื่องกำจัดร้อยดาว ดาราเรศ บอกว่าจะทำให้ร้อยดาวอับอายจนอยู่ที่นี่ไม่ได้ แต่เมื่อพูดจบสร้อยฟ้าก็เห็นวิญญาณเวียงแก้วนั่งหันหลังให้อยู่ที่กรอบหน้าต่าง และบอกว่าคืนนี้เธอจะเอาชีวิตลูกสาวของสร้อยฟ้า ก่อนที่ร้อยดาวจะถูกลูกของสร้อยฟ้าเอาชีวิต ทำเอาสร้อยฟ้านอนไม่หลับเพราะกังวลกับสิ่งที่เห็นไปทั้งคืนทีเดียว
คืนนั้นไม่เพียงแต่สร้อยฟ้าเท่านั้นที่นอนไม่หลับ แต่ร้อยดาวก็นอนไม่หลับเช่นกัน ร้อยดาวรู้สึกว่าถูกคนผลักตกน้ำ พอเธอพยายามว่ายน้ำกลับรู้สึกว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น และก่อนจะสิ้นลมหายใจ เธอเห็นร่างของเวียงแก้วจมอยู่ในน้ำ ทั้งคอ ข้อมือ และข้อเท้า ถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนและมีหีบเหล็กถ่วงอยู่ที่ปลายโซ่ข้างละใบรวมห้าใบ แล้วจู่ๆ แม่ของเธอลืมตาขึ้นพร้อมบอกว่า จะไม่ให้ใครมาทำร้ายเธอ แล้วโซ่ตรวนที่มัดมือเท้าของเวียงแก้วก็ค่อยๆหลุดออก จนเมื่อโซ่เส้นสุดท้ายที่คอหลุดออก ร่างของเวียงแก้วเริ่มลอยขึ้นมาหาร้อยดาว ด้วยความตกใจร้อยแก้วรีบตะเกียกตะกายทะลึ่งกายจนพ้นน้ำก่อนจะปีนขึ้นฝั่ง แล้วจึงเห็นว่าน้ำนั้นเป็นบึงบัวขนาดใหญ่ และจากภาพนิมิตรที่ได้เห็นมาสองครั้งสองคราว จึงทำให้ร้อยดาวเริ่มสับสนว่า แท้จริงเวียงแก้วเสียชีวิตอย่างไร
เมื่อร้อยดาวหันหลังกลับ ก็ต้องสะดุ้งเมื่อตัวเองยืนประชิดอยู่กับผู้ชายรูปร่างสูงคนหนึ่ง เขามีสีหน้า แววตาโกรธแค้นและพูดว่า “ตายซะทั้งแม่ทั้งลูก” แล้วผลักร้อยดาวตกบึงไปอีกครั้ง คราวนี้หญิงสาวตื่นขึ้น รู้ตัวว่าอยู่บนที่นอนที่มีรอยชื้นของน้ำ และรอบเตียงก็มีรอยเท้าที่มีคราบน้ำเดินวนอยู่รายรอบ
ตกดึกวีระวิทย์ขับรถเมามายกลับบ้านเหมือนเคย และเมื่อถึงหน้าบ้าน เขาตะโกนให้ บังหนั่น ยามของบ้านเปิดประตูรั้วเหล็กให้ บังหนั่นเห็นร่างผีของเวียงแก้วยืนอยู่บนหลังคารถ ส่วนวีระวิทย์นั้นกลับเห็นเวียงร้อยดาวเป็นตึกบดินทร์ธร เพราะเขากำลังถูกวิญญาณเวียงแก้วสะกดเพื่อลากขึ้นเรือน
ร้อยดาวผวาตื่นจากฝันที่เห็นวีระวิทย์บนเวียงร้อยดาว เธอจึงรีบพนมมือตั้งจิตอธิษฐานกับกล่องไม้เล็กๆบนหลังตู้ที่เธอนำมาจากอังกฤษด้วย แล้วขอให้เวียงแก้วอย่าได้ทำร้ายใครให้เป็นบาปติดตัวอีกเลย
สายวันต่อมาหม่อมเจ้าหญิงกิริยากรพาสิบทิศและน่านฟ้ามาที่บดินทร์ธร ดำรงจึงเรียกคนในบ้านมารวมที่ห้องรับแขก แล้วยังมีปรมัตถ์ที่มาเยี่ยมดำรง และมาตรที่มาหาร้อยดาวร่วมอยู่ด้วย ดำรงประกาศว่าหม่อมเจ้าหญิงมาขอร้อยดาวให้แต่งงานกับสิบทิศ แต่ร้อยดาวไม่ยอม แต่แล้วก็เกิดมีลมพัดดอกชัยพฤกษ์เข้ามาในห้อง ดำรงเห็นวิญญาณของเวียงแก้วซ้อนทับอยู่ในร่างของร้อยดาว ซึ่งมีท่าทีและน้ำเสียงเปลี่ยนไป ร่างของร้อยดาวบอกว่าเธอจะยอมแต่งงานกับสิบทิศ แต่ก็มีเงื่อนไขว่าต้องจัดงานแต่งงานขึ้นที่เวียงร้อยดาวเท่านั้น แล้วร้อยดาวก็สลบไป หลังจากนั้นคนรับใช้เข้ามาบอกว่า พบรถวีระวิทย์จอดอยู่หน้าเวียงร้อยดาว ทุกคน นอกจากคนจากเวฬุมาสและมาตรตามไปที่เวียง หม่อมป้าทิ้งสิบทิศไว้ให้ดูแลร้อยดาว แล้วให้มาตรไปส่งน่านฟ้า
เมื่อคนจากบดินทร์ธรมาถึงเวียงร้อยดาว แต่ว่ากลับไม่มีใครกล้าขึ้นไป ปรมัตถ์จึงอาสาขึ้นไปหาตัว วีระวิทย์ให้เอง ก่อนจะขึ้นไปปรมัตถ์ก้มลงกราบที่เชิงบันไดขออนุญาตเวียงแก้ว และเขาเห็นรอยเท้าเปื้อนน้ำที่ขยับหลบให้เขาขึ้นไปบนเรือน และเมื่อชายหนุ่มขึ้นไปบนเวียงร้อยดาวแล้วคนอื่นๆต่างก็ทะยอยตามขึ้นไปเว้นแต่ดำรงและ ดาหลา พยาบาลสาวซึ่งเด็กกำพร้าที่ดำรงอุปการะมาตั้งแต่เล็ก
สร้อยฟ้าได้ยินเสียงเวียงแก้ว ขณะที่เต็มเดือนเห็นหญิงสาวอยู่ที่เชิงบันได และเห็นผ้ายันต์ที่ขาดไป หลังจากค้นเวียงจึงพบวีระวิทย์นอนจมกองเลือดและสิ่งปฏิกูลที่เขากำลังกินมันเข้าไป !
เมื่อร้อยดาวฟื้นขึ้นมา เธอก็รีบขอร้องให้สิบทิศพาไปที่เวียงร้อยดาวทันที ที่นั่นร้อยดาวเห็นปกรณ์ประคองแม่เวียงแก้วที่ท้องแก่ขึ้นไปชมเรือน หญิงสาวต้องตกใจเมื่อเห็นว่าพ่อเป็นคนที่ผลักตัวเธอตกลงไปในบึง หม่อมเจ้าวิรุฬก้าวขึ้นเรือนมา ปกรณ์ทักเพื่อนแล้วคุยอวดเวียงร้อยดาว ก่อนจะขอให้วิรุฬตั้งชื่อลูกในครรภ์เวียงแก้วให้ หม่อมเจ้าวิรุฬจึงตั้งชื่อ พันดวงสำหรับเด็กผู้ชาย และชื่อร้อยดาวสำหรับเด็กผู้หญิง
ฝ่ายมาตรที่พาน่านฟ้าไปส่ง ก็เอาแต่ทะเลาะกันจนมาตรขับรถชนรั้วของมหาวิทยาลัย คณบดีเรียกทั้งสองไปพบ และทักว่ามีคนตามมาด้วยเป็นผู้หญิง เป็นนักศึกษาที่เสียชีวิตไปบริเวณนั้นแต่วิญญาณยังไม่ไปไหน การขับรถชนรั้วได้กระทบถูกเธอด้วย คณบดีจึงบอกให้ทั้งสองไปทำบุญอุทิศส่วนกุศล และขอขมา พร้อมกับให้นามบัตรเขาไว้กับน่านฟ้า
ดาราเรศมาเยี่ยมวีระวิทย์ที่อาการดีขึ้นมาก เธอจ้างให้วีระวิทย์จัดการกับร้อยดาว มารหัวใจ เพราะรู้ว่าวีระวิทย์ติดการพนันอย่างหนักและกำลังถูกเจ้าหนี้ตามทวงหนี้อยู่ทุกวัน หลังจากผ่านเหตุร้ายในรั้วบดินทร์ธรมาได้สักระยะหนึ่ง สิบทิศและร้อยดาวต่างก็เริ่มตกหลุมรักกัน ทั้งสองสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ดำรงเรียกร้อยดาวให้ไปบนตึกเพื่อที่จะมอบเครื่องเพชรให้ เมื่อดำรงเห็นปานแดงบนฝ่ามือของร้อยดาวก็ชะงักไป ดำรงครุ่นคิดเรื่องเวียงแก้วจนคิดได้ว่า ที่ผีเวียงแก้วยังวนเวียนอยู่เป็นเพราะร่างยังไม่ได้เผา ในอดีตผีเวียงแก้วขอร้องให้เขาฝังเธอไว้ให้เธอได้พบลูกอีกครั้งก่อน ดำรงจึงเป็นคนเดียวที่รู้ว่าศพเธออยู่ที่ไหน แต่วิญญาณเวียงแก้วจะไม่ยอมให้ดำรงนำร่างเธอไปเผา วิญญาณเวียงแก้วจึงทำให้ดำรงตกจากเตียง
ร้อยดาวรู้เรื่องและจะพาดำรงไปโรงพยาบาล แต่สะใภ้ทั้งสามไม่อยู่บ้าน จะเหลือก็แต่ดาราเรศและดารกา ร้อยดาวจึงคิดจะยืมรถของดาราเรศ แต่ดาราเรศบอกว่ากุญแจรถไม่อยู่ ร้อยดาวจึงถีบจักรยานไปหาสิบทิศที่บ้านกลางดึก บังหนั่นเห็นวิญญาณเวียงแก้วนั่งซ้อนท้ายจักรยานของร้อยดาว พร้อมกับลากหีบและโซ่ตรวนไปด้วย แต่เมื่อร้อยดาวพ้นรั้วของบ้านบดินทร์ธร วิญญาณเวียงแก้วก็หายไปจากท้ายจักรยาน เปลี่ยนมาเดินวนเวียนอยู่ที่หน้าประตูรั้วเหมือนออกไปนอกเขตบ้านไม่ได้
ร้อยดาวไปลากตัวสิบทิศมาดูอาการดำรงจนได้ในที่สุด ชายชรากระซิบบอกอะไรบางอย่างกับสิบทิศก่อนนิ่งไป แล้วดำรงก็ถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาลและได้รับการช่วยเหลือจนพ้นขีดอันตราย แต่ทว่ากลับเป็นอัมพาตและไม่สามารถพูดได้ สิบทิศพาร้อยดาวกลับมาส่งที่บดินทร์ธร เธอหลับและพบตัวเองอยู่ใต้ถุนเวียงร้อยดาว และได้เห็นภาพเหตุการณ์ชายฉกรรจ์หกคน ขึ้นไปข่มขืนเวียงแก้วแล้วจากไป จากนั้นปกรณ์และเมียทั้งสามของเขาจึงขึ้นเรือนมา เต็มเดือนเข้ามาประคองเวียงแก้วที่อุ้มทารกวัยสองเดือนอยู่แนบอก แต่ว่าสร้อยฟ้ากลับใส่ความหาว่าเวียงแก้วคบชู้ จงจิตพานมแสงและจันทร์สายเข้ามาบอกว่าเห็นทั้งคู่อยู่หน้าเรือน สร้อยฟ้าจึงใส่ความว่าทั้งสองมาดูต้นทางให้และร้อยดาวอาจเป็นลูกชู้ พร้อมกับให้ตามคนทั้งหกที่ก่อเหตุมา ซึ่งพวกมันก็เป็นบ่าวในเรือนนี้เอง เมื่อปกรณ์ถาม ทั้งหมดก็บอกว่าเวียงแก้วเรียกพวกเขามาหา และให้จี้สลักคำว่าบดินทร์ธรเป็นรางวัล
ปกรณ์โกรธและผิดหวังในตัวเวียงแก้วมากจึงไม่ฟังความจากจันทร์สาย พร้อมขับไล่เวียงแก้วไปจากบดินทร์ธร แล้วภาพทั้งหมดก็เลือนหายไป ร้อยดาวเห็นก็แต่เวียงแก้วที่บอกว่า ร้อยดาวมาช่วยปลดปล่อยเธอให้พ้นจากอำนาจของยันต์ และเธอจะล้างแค้นคนที่เคยทำร้ายเธอ จากนั้นร้อยดาวก็ได้เห็นภาพของชายฉกรรจ์ทั้งหกถูกแขวนคออยู่ใต้ถุนเวียงร้อยดาว และยังมีคนที่เจ็ดอีกนั่นคือ…ปกรณ์ !
ร้อยดาวถามวิญญาณเวียงแก้วว่าได้ทำร้ายดำรงด้วยใช่หรือ แม่ของเธอยอมรับว่า เธอจำใจต้องทำ หญิงสาวจึงขอร้องให้แม่หยุดแก้แค้นเสียที สร้างความผิดหวังให้แก่เวียงแก้วที่ร้อยดาวไม่เห็นถึงความทุกข์ทรมานของเธอ ร้อยดาวบอกว่าจันทร์สายสอนให้เธออภัย ให้เธอทำดี ผีเวียงแก้วโกรธแล้วถามร้อยดาวว่าเธอเป็นลูกของใครกันแน่ จากนั้นร้อยดาวจึงตื่นขึ้น เมื่อลำดับเหตุการณ์ในฝันแล้วจึงรู้ว่า นมแสงเป็นคนที่เธอจะถามเรื่องราวจริงๆที่เกิดขึ้นได้ แต่นมแสงไปหาดำรงที่โรงพยาบาลพร้อมกับสิบทิศ ซึ่งสิบทิศพยายามคุยเรื่องร้อยดาวอยู่กับนมแสงเช่นกัน
นมแสงเล่าให้สิบทิศฟังว่าได้ติดต่อร้อยดาวได้ตั้งแต่สองปีก่อน และมีจดหมายคุยกันเรื่อยๆ กระทั่งดิลกและจันทร์สายเสียชีวิต ร้อยดาวจึงเดินทางกลับมาบดินทร์ธร สิบทิศนั้นยังเชื่อว่าพ่อของเขาถูกแม่ของร้อยดาวฆ่าตาย ถ้าเป็นไปได้เขาไม่อยากให้เธอเป็นลูกของเวียงแก้วและมีความหวังมากขึ้น เมื่อเสียงกระซิบสุดท้ายของดำรงที่บอกกับเขาคือ หล่อนไม่ใช่ร้อยดาว ! สิบทิศจึงตัดสินใจไปขอให้ปรมัตถ์ช่วยสืบเรื่องร้อยดาวให้เขาที เพราะทนายทวีปพ่อของปรมัตถ์เป็นคนที่ติดต่ออยู่กับร้อยดาวก่อนที่เธอจะกลับมาเมืองไทย
คนที่บดินทร์ธรมาเยี่ยมดำรงโดยที่ไม่ยอมให้ร้อยดาวมาด้วย เมื่อมาถึงก็พบหม่อมเจ้าหญิงกิริยากรมาเยี่ยมดำรงอยู่ก่อนแล้ว สร้อยฟ้าจงใจเอ่ยเรื่องยกเลิกการแต่งงานเพราะเห็นว่าดำรงป่วยหนักอยู่ แต่ทว่าหม่อมเจ้าหญิงไม่ยอม จนสิบทิศยืนยันว่าเขาจะทำตามความประสงค์ของดำรง ที่กระซิบบอกเขาให้แต่งงานกับร้อยดาวก่อนหมดสติเมื่อคืน โดยอ้างดาราเรศและดารกาที่อยู่ในห้องเป็นพยาน เมื่อสิบทิศว่าเช่นนั้นจึงไม่มีใครกล้าทัดทาน ท่านหญิงจึงยอมถอยให้เป็นหมั้นกันไว้ก่อนในกำหนดการเดิม ในสองอาทิตย์ข้างหน้านี้ที่เวียงร้อยดาว และไม่ต้องเชิญแขกอื่นนอกจากคนสองตระกูล
หลังจากร้อยดาวถูกทิ้งไว้ที่บดินทร์ธรเธอจึงชวนกระถินไปหาที่วาดรูป และเมื่อร้อยดาวเดินไปถึงที่บริเวณหลังเวียง ก็ได้พบบ่อบัวที่เธอเคยฝันถึง ร้อยดาวจึงนั่งลงวาดรูป ณ ที่นั้นโดยมีกระถินนั่งเป็นเพื่อน จนกระทั่งร้อยดาวง่วงแล้วหลับไปที่ริมบึงนั้นเอง เมื่อตื่นขึ้น ร้อยดาวก็ไม่เห็นกระถินกับของที่นำมาด้วยเสียแล้ว แต่มีเสียงฝีเท้าของคนที่เดินเข้ามา ทำให้ร้อยดาวรีบวิ่งหลบไปที่หลังต้นไม้อย่างอัตโนมัติ เมื่อแอบดูจึงเห็นว่า เป็นปกรณ์ที่เดินตามมาลวนลามจันทร์สาย ปกรณ์กล่าวโทษจันทร์สายที่เป็นคนดูต้นทาง และจันทร์สายยังเป็นคนที่วิ่งไปตามหม่อมเจ้าวิรุฬมาที่เวียงร้อยดาวจนเกิดเป็นเรื่องใหญ่ แม้จันทร์สายจะปฏิเสธว่าเวียงแก้วไม่ได้ทำผิด แต่ปกรณ์ก็ไม่สนใจพยายามล่วงเกินหญิงสาว ไม่สนใจที่เธอบอกว่าเธอเป็นคนรักของดิลก น้องชายของเขา ทว่าก่อนที่เรื่องราวจะเกินเลยไปกว่านั้นดิลกเข้ามาพอดี ปกรณ์จึงยอมปล่อยจันทร์สาย ทั้งสองจึงปรึกษากันว่าไม่อยากอยู่ที่นี่ แต่ก็ยังเป็นห่วงร้อยดาวอยู่ ดิลกจึงบอกว่าเขาจะรับร้อยดาวเป็นลูก แล้วย้ายไปอยู่กับจันทร์สายที่ประเทศอังกฤษ ครั้งนี้ร้อยดาวจึงตื่นขึ้นมาพบว่า ภาพวาดบึงบัวของตนกลายเป็นรูปเวียงแก้วที่นอนเหยียดยาว ที่บริเวณคอ มือ และเท้าถูกโซ่ล่าม ปลายโซ่มีหีบเหล็กถ่วงอยู่ !
เต็มเดือนมอบหมายให้นมแสงเป็นคนคุมงานทำความสะอาด ดูแลเวียงร้อยดาวให้สะอาด สวยงามทันวันงาน ทำให้ร้อยดาวไม่มีโอกาสได้ซักถามความจริง สิบทิศก็เพียงแวะมาบอกว่าเขาต้องไปทำธุระด่วน แล้วหายตัวไป แต่ร้อยดาวรู้จากมาตรว่าสิบทิศมาคุยกับเขาเรื่องของร้อยดาวและถามถึงสุสานของครอบครัวที่อังกฤษ ร้อยดาวเริ่มกังวลใจในเรื่องที่สิบทิศอยากรู้เกี่ยวกับตัวเธอ แต่มาตรบอกว่า สิบทิศเตรียมไว้เพื่อจะพาร้อยดาวไปฮันนีมูนที่อังกฤษ ร้อยดาวจึงคลายใจลง
ก่อนถึงวันงานหมั้น หม่อมป้าให้ร้อยดาวมาเข้าคอร์สเจ้าสาวที่ตำหนักม่วง และแล้วสิบทิศก็กลับมาหลังจากหายหน้าไปหลายวัน และบอกว่าเขารู้แล้วว่า…เธอไม่ใช่ร้อยดาว !! หลังจากที่เขาไปสืบค้นความจริงเกี่ยวกับเธอที่ประเทศอังกฤษกับปรมัตถ์นานถึงสองอาทิตย์ ร้อยดาวตกใจที่สิบทิศรู้ความจริงว่า แท้จริงนั้นร้อยดาวคือ “เมดา” ลูกสาวที่แท้จริงของดิลกกับจันทร์สาย และเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ “ร้อยดาวตัวจริง” และในระหว่างที่อยู่ประเทศอังกฤษด้วยกันนั้น ร้อยดาวตัวจริงเจ็บออดๆแอดๆตลอดมา กระทั่งวันหนึ่ง เมดาประสบอุบัติเหตุจนสูญเสียดวงตาไป ร้อยดาวจึงตัดสินใจสละดวงตาของเธอให้แก่เมดา เพราะรู้ตัวว่าตัวเองคงจะมีชีวิตอยู่ดูโลกต่อไปได้อีกไม่นาน หลังจากนั้นไม่นานร้อยดาวก็เสียชีวิตลง ส่วนเมดานั้นหลังจากที่ได้ดวงตาของร้อยดาวมา เธอก็เริ่มเห็นเรื่องราวชีวิตแต่หนหลังของเวียงแก้ว แม่ที่แท้จริงของร้อยดาวเรื่อยมา เมดาสบายใจขึ้นมากเมื่อไม่ต้องปิดบังความจริงเรื่องตัวเธอนี้แก่สิบทิศอีกต่อไป ทั้งคู่ตกลงกันว่าความลับนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป !!
แต่แล้วคืนนั้น ก็มีคนมาเรียกให้ร้อยดาวไปหาเต็มเดือนกลางดึก และไม่ได้กลับมาที่ห้องตัวเองอีกเลย ดังนั้นเมื่อถึงวันงานหมั้น คนในบดินทร์ธรจึงพบว่าร้อยดาวหายตัวไปพร้อมกับจงจิตและวีระวิทย์ โดยไม่มีใครรู้ว่าหายไปไหน !!
ก่อนเหตุการณ์จะวุ่นวายมากไปกว่านี้ ร้อยดาวก็ปรากฏตัวขึ้นในชุดของเวียงแก้วที่สวมใส่ก่อนตาย นมแสงเห็นข้อมือของร้อยดาวมีรอยกากบาทเพิ่ม จึงรู้ว่าร่างของร้อยดาวคือเวียงแก้ว หาใช่ร้อยดาวอย่างที่ทุกคนเข้าใจไม่ ฝ่ายสร้อยฟ้าก็ไม่ยอมให้งานเริ่มถ้าวีระวิทย์ยังไม่มา ร้อยดาวจึงบอกว่างวีระวิทย์มาร่วมยินดีตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ก่อนที่จะก้มลงมองที่รอยแยกของร่องกระดานพื้นเวียง ทำให้ทุกคนได้เห็นว่า วีระวิทย์ถูกจับห้อยเท้าแขวนร่างและเสียชีวิตแล้ว ! แล้วร้อยดาวก็หมดสติไปโดยสิบทิศวิ่งเข้ามารับร่างของเธอเอาไว้ได้ทันก่อนที่จะล้มฟาดไป การหมั้นจึงล้มเลิกไปโดยปริยาย สิบทิศขอร้องให้ปรมัตถ์พาหม่อมป้ากับน่านฟ้ากลับตำหนักม่วง บนเวียงร้อยดาวจึงเหลือแต่คนของบดินทร์ธร แล้วทุกคนก็ได้เห็นภาพจากอดีตเมื่อ 25 ปีก่อน ย้อนกลับมาปรากฏตรงหน้า กล่าวคือหลังจากปกรณ์ลงจากเรือนไปแล้ว สร้อยฟ้าจึงโยนเงินให้ชายฉกรรจ์ที่ขึ้นมาทำร้ายเวียงแก้ว ก่อนที่พวกมันจะลงจากเรือนไป จงจิตโวยวายว่าไม่ได้ร่วมมือด้วย เต็มเดือนก็เดินไปหยิบเชือกเส้นใหญ่มาให้เวียงแก้ว จันทร์สายรีบวิ่งลงจากเรือนเพื่อไปหาคนมาช่วยระงับเหตุร้าย ขณะที่เต็มเดือนพูดกับเวียงแก้วว่าเธอมีราคีคาว ยังจะมีหน้าอยู่ต่อไปอีกหรือ เวียงแก้วที่แค้นใจมาก ตัดสินใจเอามีดกรีดข้อมือให้เป็นรอยหกรอยก่อนที่จะแขวนคอตัวเองจนตายไปบนขื่อ !! และเมื่อจันทร์สายพาหม่อมเจ้าวิรุฬมาก็สายเกินไป ด้วยความเสียใจไม่อาจปกป้องคนรักดังสัญญาได้ หม่อมเจ้าวิรุฬจึงกรีดข้อมือเวียงแก้วเพิ่มอีกรอยแล้วค่อยกากบาททับลงไป ก่อนจะใช้มีดเล่มนั้นแทงลงตรงหัวใจของตนเองสิ้นใจตายตรงนั้น เพื่อชดใช้หนี้ชีวิตให้แก้เวียงแก้ว
หลังจากนั้นดำรงจึงให้ปกรณ์จัดงานศพให้เวียงแก้ว แต่ปกรณ์กลับไปโยนภาระให้เต็มเดือนจัดการ เต็มเดือนจึงให้คนตีตรวนศพเวียงแก้วที่คอ แขน และเท้า ก่อนถ่วงด้วยหีบเหล็กแล้วนำไปถ่วงบึงบัว โชคดีที่ดาหลาเห็นแล้วเอาความนี้ไปบอกแก่ดำรง ดำรงจึงให้คนมาช่วยกันงมร่างเวียงแก้วไปฝัง โดยไม่ยอมบอกใครว่าฝังไว้ที่ไหน ไม่นานนักผีเวียงแก้วก็ออกอาละวาดเอาชีวิตชายฉกรรจ์ทั้งหกที่ข่มขืนเธอสำเร็จ รวมทั้งปกรณ์อีกด้วย แล้ววิญญาณของเวียงแก้วก็ถูกตรึงด้วยยันต์ไว้สะกดเอาไว้ที่เวียงร้อยดาว ไม่ให้ไปทำร้ายใครได้อีก แต่ก็ไม่สามารถไปผุดไปเกิดได้เช่นกัน ทำให้วิญญาณของเวียงแก้วยังคงพยาบาทอาฆาต รอการชดใช้มาจนถึงวันที่ร้อยดาวหรือเมดาไปดึงผ้ายันต์จากที่พื้นเรือนขึ้นมา ทำให้วิญญาณของเวียงแก้วหลุดจากมนต์สะกด ออกมาตามล่าทวงถามหาความยุติธรรมจากคนในบดินทร์ธรอีกครั้ง
เวียงแก้วบอกกับสร้อยฟ้าว่าเธอเอาชีวิตลูกชายของสร้อยฟ้าแทนชีวิตของสร้อยฟ้า และกรีดกากบาทที่ข้อมือเพิ่มขึ้นอีกรอย พร้อมบอกว่าอีกคนก็ได้รับกรรมแล้วยังเหลือรอยอีกสองรอย เวียงแก้วจึงบังคับให้เต็มเดือนผูกคอตายเช่นเดียวกับที่ตัวเธอเคยทำในอดีต ก่อนหันมาหาร้อยดาวซึ่งสลบอยู่ในอ้อมแขนสิบทิศ เจ้าของรอยกรีดสุดท้ายนั้นคือ…ร้อยดาว เวียงแก้วต้องการพาลูกสาวไปอยู่ด้วยแต่สิบทิศรีบบอกว่า นี่ไม่ใช่ร้อยดาว เธอเป็นลูกสาวของดิลกและจันทร์สายชื่อ เมดา เวียงแก้วปฏิเสธการรับรู้ วิญญาณเธอจะสงบสุขไม่ได้ ถ้ารอยกรีดสุดท้ายไม่ได้รับการกรีดไขว้เป็นกากบาทจนเสร็จสิ้นสมบูรณ์
แต่ก่อนที่วิญญาณของเวียงแก้วจะทำร้ายเมดา คณบดีก็ได้ปรากฏตัวขึ้น เพราะน่านฟ้ากับมาตรไปตามตัวมา คณบดีบอกสิบทิศให้เอาเมดามาอยู่หลังเขา แล้วให้สิบทิศไปเอากล่องไม้หลังตู้ที่ห้องนอนเมดามาที่นี่ เวียงแก้วพยายามขัดขวาง แต่คณบดีสวดมนต์ป้องกันสิบทิศและเมดาไว้ เมดารู้สึกตัวขึ้นและบอกกับเวียงแก้วว่าเธอไม่ใช่ร้อยดาว แต่ที่เธอมีดวงตาของร้อยดาว เพราะว่าร้อยดาวมอบดวงตาให้เธอที่ประสบอุบัติเหตุจนตาบอด แต่ร้อยดาวร่างกายไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก จึงเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ ก่อนที่ดิลกและจันทร์สายจะเสียชีวิตไปไม่นาน ที่เธอมาที่นี่เพราะร้อยดาวอยากกลับมาที่เวียงร้อยดาวสักครั้ง
วิญญาณของเวียงแก้วได้ฟังเช่นนั้นก็เสียใจ ไม่ยอมเชื่อ คิดจะเอาตัวเมดาไปสู่ปรโลกด้วยให้จงได้ เวียงแก้วทำร้ายคณบดี เมดาไม่อยากให้มีใครในบดินทร์ธรหรือที่ใดต้องเจ็บและตายอีกแล้ว เมดาจึงยอมเสียสละตนเองยื่นมือไปหาเวียงแก้ว แต่เวียงแก้วเห็นปานแดงบนฝ่ามือของเมดาก็รู้ทันทีว่าเธอไม่ใช่ร้อยดาวจริงๆ เธอกรีดร้องด้วยความผิดหวังจนทำให้เวียงร้อยดาวสั่นรุนแรงเหมือนจะถล่มลงมา คณบดีจึงบอกให้ทุกคนรีบลงไปจากเวียง แต่ว่าเมดาไม่ยอมไป กระถินและนมแสงลงบันไดสวนกับสิบทิศที่กลับมาพร้อมกับกล่องไม้ สิบทิศวิ่งไปช่วยเมดาพร้อมๆกับที่เวียงร้อยดาวถล่มลงไป ทั้งสองจึงร่วงลงไปมีกองไม้ทับตัวจนมองแทบไม่เห็น แต่ไม่เป็นอันตราย วินาทีนั้นสิบทิศก็เห็นวิญญาณของเวียงแก้วเหยียบอยู่บนแผ่นไม้เหนือศีรษะ และก้มลงยื่นมือเข้ามาหาเมดา สิบทิศเบี่ยงตัวหลบ มือของเวียงแก้วจึงคว้าเอากล่องไม้ไป เมื่อออกแรงบีบด้วยแรงโมโห กล่องไม้ที่บรรจุกระดูกและเถ้าของร้อยดาวจึงแตกออก พร้อมๆกับร่างของร้อยดาวปรากฏขึ้น วิญญาณของเวียงแก้วจึงได้พบกับลูกสาวที่คิดถึง จึงกลายร่างกลับไปเป็นร่างสวยงามเช่นยังมีชีวิต ทั้งสองขอบใจเมดา แล้วพากันหายไป
สิบทิศและเมดาถูกหาตัวพบจากกองไม้อย่างง่ายดาย เพราะบังหนั่นบอกว่าเห็นสาวสวยชุดขาวสองคนยืนอยู่บนกองไม้นี้ เมื่อถูกช่วยออกมาจึงพบว่าทั้งสองนั่งอยู่บนร่างของเวียงแก้วที่ถูกฝังไว้ใต้ขื่อที่เธอผูกคอนั่นเอง และหลังจากนั้นจึงพบว่า…
จงจิต ถูกคนขับรถขืนใจแล้วฆ่า
สร้อยฟ้า เป็นบ้าไปเพราะความกลัว
ดำรง อาการดีขึ้นเรื่อยๆ
ปรมัตถ์ ลงเอยกับดาหลา
สิบทิศ ส่งน่านฟ้าไปเรียนต่อที่อังกฤษ โดยมีกระถินตามไปคอยดูแล
และ…สิบทิศได้แต่งงานกับเมดา ปิดตำนานเวียงร้อยดาว…เวียงอาถรรพ์ไปชั่วนิรันดร์
