เยือนถิ่นงาม นามนครปฐม
ฟังสิคะ.. คำขวัญผู้คนบ้านเมืองนี้เขาช่างไพเราะ ชวนเหาะจินตนาการให้ตามไปชม-ไปชิมเสียเดี๋ยวนี้
“ส้มโอหวาน ข้าวสารขาว ลูกสาวงาม ข้าวหลามหวานมัน สนามจันทร์งามล้น พุทธมณฑลคู่ธานี พระปฐมเจดีย์เสียดฟ้า”
คนรุ่นใหม่สมัยนี้ไม่ใคร่จะทราบว่า จังหวัดนครปฐม นั้นก่อเกิดและเจริญรุ่งเรืองมานับร้อยนับพันปีแล้ว หลักฐานทางประวัติศาสตร์บันทึกเอาไว้ว่า นครปฐมแต่เดิมตั้งอยู่บริเวณชายทะเล เป็นเมืองเก่าแก่ที่เคยรุ่งโรจน์มาตั้งแต่ครั้งแผ่นดินสุวรรณภูมิ ทั้งยังเป็นที่ตั้งของราชธานีสำคัญในสมัยทวารวดีอีกด้วย จึงไม่แปลกที่นครปฐมในสมัยกาลนั้น จะเป็นแหล่งเผยแพร่อารยธรรมสำคัญๆ โดยเฉพาะพระพุทธศาสนาจากประเทศอินเดีย จนเมื่อเกิดความแห้งแล้งอย่างแสนสาหัส จากการที่แม่น้ำสายหลักได้เปลี่ยนทิศทางไหลไปสู่เส้นทางอื่น ชาวบ้านจึงพากันอพยพไปตั้งหลักแหล่งอยู่ในบริเวณที่ราบลุ่มน้ำแห่งใหม่ชื่อ นครไชยศรี เมืองนครปฐมเดิม จึงถูกปล่อยร้างไว้เป็นเวลานับร้อยปี จวบเมื่อ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ ทรงธุดงค์มาพบพระปฐมเจดีย์เข้า ทรงเห็นว่าเป็นเจดีย์องค์ใหญ่ที่ไม่มีที่ใดเสมอเหมือน ครั้นเมื่อเสด็จขึ้นครองราชย์ จึงโปรดฯ ให้มีการบูรณะและก่อเจดีย์แบบลังกาครอบองค์เดิมไว้ และพระราชทานชื่อพระมหาเจดีย์แห่งนี้เสียใหม่ว่า พระปฐมเจดีย์