มรดกรักฉบับพันล้านวอน

ออกอากาศ ทุกวันเสาร์–อาทิตย์ เวลา 17.45–19.30 น. เริ่ม 19 กุมภาพันธ์ 2555 ทางไทยทีวีสีช่อง 3
นำแสดงโดย ฮันฮโยจู รับบท โกอุนซอง
อีซึงกิ ” ซังยูฮัง
มุนแชวอน ” ยูซึงมี
แพซูบิน “ พัคจุนเซ
คิมมีซุก ” ปั๊กเซ็งฮี

เรื่องย่อ

โกอุนซอง หญิงสาวรูปงามใสซื่อบริสุทธิ์ เนื่องจากแม่ของเธอป่วยหนักจนเสียชีวิตไป ทำให้เธอต้องใช้ชีวิตอยู่กับพ่อและน้องชายซึ่งเป็นโรคออทิสติก เมื่อครั้งที่เธอเรียนมัธยมปลาย พ่อของเธอแต่งงานใหม่ นับแต่นั้นเป็นต้นมาเธอก็มียูซึงมีเป็นน้องสาวซึ่งไม่มีสัมพันธ์ทางสายเลือดแต่อย่างใด ส่วนปั๊กเซ็งฮีซึ่งเป็นแม่เลี้ยงนั้นเป็นสาวสังคม ภายนอกทำเป็นรักและห่วงใยอุนซองและน้องชาย แต่ความเป็นจริงแล้วกลับเป็นผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน

บริษัทออกแบบของพ่อของอุนซองประสบปัญหาทางธุรกิจ ธนาคารปฏิเสธให้การสนับสนุนทางการเงินอีกต่อไป พ่อไปยืมเงินจากเพื่อนเพื่อนำมาใช้หมุนเวียนในบริษัท แต่นึกไม่ถึงว่าระหว่างทางกลับบ้านถูกโจรปล้นทรัพย์สินไปจนหมด หลังจากที่พ่อฟื้นได้สติขึ้นมาก็พบข่าวการเสียชีวิตของตนจากโทรทัศน์ของร้านค้าแห่งหนึ่ง ที่แท้โจรที่ปล้นทรัพย์สินของพ่อไปนั้น ได้พากันไปร้องคาราโอเกะ แต่กลับโชคร้ายถูกไฟครอกตายภายในร้านคาราโอเกะ แม่เลี้ยงของอุนซองได้รับการติดต่อจากตำรวจให้ไปยืนยันผู้ตาย จากนาฬิกาข้อมือและแหวนซึ่งสวมใส่อยู่ที่มือของโจร ทำให้แม่เลี้ยงยืนยันว่าผู้ตายเป็นสามีของเธอ

แม่เลี้ยงจำได้ว่าพ่อของอุนซองทำประกันชีวิตไว้ด้วยมูลค่าสูง หลังจากที่แม่เลี้ยงได้รับเงินจากบริษัทประกันชีวิตแล้วก็ขับไล่อุนซองและอุนยูสองพี่น้องออกจากบ้าน ………. แต่แล้วโอกาสก็อำนวยให้อุนซอง เธอได้ช่วยชีวิตจังซุกจาประธานบริษัทอาหารจินเซ็งเอาไว้ ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้เธอได้เข้าทำงานที่บริษัทอาหารจินเซ็ง ด้วยความขยันขันแข็งมุมานะของเธอ ทำให้เธอประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ทั้งยังได้ประสบพบรักกับซังยูฮังหลานของจังซุกจาอีกด้วย

*****************************

Brilliant Legacy : มรดกรักฉบับพันล้านวอน

ตอนที่ 1
โกอุนซองแอบเปลี่ยนแผนการเรียนไปเรียนที่โรงเรียนทำอาหารที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา เป็นเวลาสองปีแล้วโดยปกปิดไม่ให้โกพิงจุงผู้เป็นพ่อล่วงรู้ นึกไม่ถึงว่าจู่ ๆ เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อให้เดินทางกลับประเทศ ทำให้เธอจำต้องเดินทางจากนิวยอร์กกลับสู่เกาหลีทันที ที่สนามบิน กระเป๋าเดินทางของอุนซองสับเปลี่ยนกับกระเป๋าเดินทางของซังยูฮัง อุนยูน้องชายของอุนซองเป็นโรคออทิสติก ทว่ากลับมีพรสวรรค์ทางด้านดนตรีเหนือคนทั่วไป อุนซองตัดสินใจฉวยโอกาสนี้พาน้องชายเดินทางไปอเมริกา รวมทั้งเปิดเผยเรื่องที่เธอเปลี่ยนแผนการเรียนให้พ่อรู้ อุนซองใช้แผ่นป้ายที่ผูกติดกับกระเป๋าเดินทางตามหาจนพบยูฮัง นึกไม่ถึงยังไม่ทันได้กระเป๋าเดินทางคืนมา แต่กลับต้องช่วยจ่ายค่าเหล้าให้ยูฮังเสียอีก พิงจุงประสบปัญหาทางธุรกิจกำลังจะล้มละลาย หลังจากที่ยืมเงินจากเพื่อนแล้วก็ไปดื่มเหล้าแก้กลุ้มโดยหารู้ไม่ว่ากำลังตกอยู่ในสายตาคนร้าย

ตอนที่ 2
พิงจุงดื่มเหล้าจนเมามายถูกคนร้ายทุบตีจนสลบชิงทรัพย์สินเงินทองไปจนหมด รุ่งขึ้น หลังจากที่พิงจุงได้สติแล้วก็พบเห็นข่าวไฟไหม้ร้านคาราโอเกจากโทรทัศน์ หนึ่งในรายชื่อผู้เสียชีวิตมีชื่อของตนรวมอยู่ด้วย ที่แท้คนร้ายที่ปล้นทรัพย์สินเงินทองของพิงจุงไปได้นำเงินไปเที่ยวคาราโอเกจนประสบเหตุร้ายเสียชีวิต ขณะที่อุนซองและยูฮังนัดหมายกันเป็นอย่างดีเพื่อแลกเปลี่ยนกระเป๋าเดินทางกันนั่นเอง อุนซองก็ได้รับข่าวการเสียชีวิตของพ่อ …. อีกด้านหนึ่ง ยูฮังซึ่งกำลังรออุนซองอยู่ก็ถูกย่าเร่งเร้าให้กลับบ้านด่วนโดยให้ เลิกล้มการเรียนต่อต่างประเทศเพื่อสืบทอดธุรกิจที่เกาหลี ยูฮังถูกส่งตัวไปทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการร้านในเครือบริษัทอาหารจินเซ็ง เซ็งฮีแม่เลี้ยงของอุนซองต้องการครอบครองเงินประกันชีวิตของพิงจุงไว้แต่เพียงผู้เดียวจึงฉวยโอกาสใช้คำพิพากษาล้มละลายของศาล ออกปากขับไล่อุนซองและน้องชายออกจากบ้าน

ตอนที่ 3
อุนซองไม่มีที่ซุกหัวนอนจำต้องพาอุนยูน้องชายนอนค้างอ้างแรมที่ลานอาบน้ำสาธารณะ ซ้ำร้ายเงินที่นำติดตัวมาก็ถูกขโมยไป ด้วยความอับจนหนทางทำให้อุนซองคิดฆ่าตัวตายพร้อมกับน้องชาย แต่แล้วอุนยูก็ทำให้อุนซองเลิกล้มความคิด อีกด้านหนึ่ง เซ็งฮีตัดสินใจปกปิดเรื่องร้ายที่เกิดกับพิงจุงเอาไว้ไม่ให้ยงนังล่วงรู้เพื่อไม่ให้กระทบต่อการแต่งงานของซึงมีลูกสาวของเธอและยูฮัง นอกจากนี้ยังขอความช่วยเหลือจากยงนังเกลี้ยกล่อมย่าให้เธอได้เป็นพันธมิตรทางธุรกิจร้านเนื้อวัวอีกด้วย อุนซองได้รับความช่วยเหลือจากเฮลีจนได้ทำงานเป็นคนงานในไนท์คลับแห่งหนึ่ง ขณะที่อุนซองกำลังทำงานอยู่นั่นเองพบเห็นยูฮังมีเรื่องทะเลาะวิวาทจนโทรศัพท์มือถือพังเสียหาย แต่เหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของจุนเซโดยตลอด อุนซองเดินไปตามลำพังจนถึงร้านเปียโน อาจารย์สอนเปียโนบอกอุนซองว่าเซ็งฮีมารับอุนยูไปแล้ว นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่เซ็งฮีรับอุนยูไปแล้วก็นำอุนยูไปส่งที่บ้านหลังหนึ่ง

ตอนที่ 4
ยงนังบอกย่าถึงความต้องการของเซ็งฮี แต่ย่ากลับไม่ให้ความสำคัญ ย่าพบพฤติกรรมที่ไม่ดีของยูฮังจากรายงานประจำร้านจึงมีคำสั่งให้ยูฮังขอโทษพนักงานทุกคน จุนเซนำอุนซองซึ่งเป็นลมหมดสติอยู่ที่ท้องถนนไปส่งที่บ้านเฮลี หลังจากที่จุนเซรู้จากปากเฮลีว่าอุนซองออกตระเวนตามหาอุนยูน้องชายจนมีสภาพเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเช่นนี้แล้ว จุนเซก็ตัดสินใจให้ความช่วยเหลืออุนซองโดยแนะนำเธอว่าอย่าได้ออกตามหาอย่างไร้จุดหมาย พิงจุง ซึ่งซัดเซพเนจรไปทั่วไม่สามารถติดต่อเซ็งฮีได้เนื่องจากเธอเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ เมื่อโทรศัพท์ไปที่โรงเรียนของอุนยูก็พบว่าอุนยูออกจากโรงเรียนไปแล้วเช่นกัน จุนเซและเฮลีหาบ้านพักหลังหนึ่งเพื่อให้อุนซองพักอาศัยอยู่ที่นี่ ยูฮังขายหน้าที่ย่าสั่งให้ขอโทษพนักงาน ด้วยความเจ็บใจจึงไปหาเรื่องผู้จัดการร้าน ย่าโกรธมากเมื่อรู้ว่ายูฮัง มีพฤติกรรมไม่ดี ยูฮังออกจากบ้านไปด้วยน้อยใจที่ถูกย่าตำหนิ

ตอนที่ 5
หลังจากที่อุนซองย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านใหม่แล้ว เธอก็ประกอบอาชีพด้วยการขายอาหารเช้าเพื่อยังชีพ ระหว่างทางที่อุนซองกลับบ้านพบเห็นย่าตกบันไดหมดสติ เธอจึงพาย่าไปส่งโรงพยาบาล หลังจากที่ย่าได้สติขึ้นมาก็มีภาวะสูญเสียความทรงจำชั่วขณะ ทำให้ไม่สามารถติดต่อคนในครอบครัวมารับย่ากลับไปได้ อุนซองไม่มีทางเลือกจึงจำต้องพาย่ากลับไปที่บ้านของเธอ อาการสูญเสียความทรงจำชั่วขณะของย่าทุเลาขึ้น แต่ย่ากลับแสร้งทำเป็นยังไม่หายเป็นปกติ ในช่วงเวลาที่ย่าใช้ชีวิตร่วมกันกับอุนซอง ทำให้ย่าสัมผัสได้ถึงจิตใจที่ดีงามของอุนซอง หลังจากที่อุนซองและจุนเซช่วยกันปิดประกาศตามหาคนแล้ว จุนเซก็แนะนำให้อุนซองไปทำงานพิเศษที่ร้านเนื้อวัวในเครือบริษัทจินเซ็งเพื่อที่จะได้นำเงินยังชีพและออกตามหาอุนยู

ตอนที่ 6
อุนซองบอกย่าว่าเธอต้องไปสัมภาษณ์งานที่ร้านเนื้อวัวในเครือบริษัทจินเซ็ง ในวันสัมภาษณ์ ย่าแสร้งทำเป็นปวดท้องทำให้อุนซองพลาดโอกาสสัมภาษณ์งาน ย่ากลับบ้านของเธอเอง จากนั้นก็มีคำสั่งให้คนพาอุนซองมาพบ อุนซองตกใจมากเมื่อพบเห็นย่า แต่ด้วยความโกรธเธอก็ต่อว่าย่าที่จากไปโดยไม่บอกกล่าว ย่าบอกยงนังและชองยีว่าอุนซองเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเธอ ย่าบอกอุนซองว่าสามารถช่วยอุนซองตามหาอุนยู แต่มีข้อแม้ว่าอุนซองจะต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ ซึงมีผ่านการสัมภาษณ์งานบริษัทจินเซ็ง อีกด้านหนึ่ง เพื่อตามหาอุนยูให้พบ อุนซองจึงตัดสินใจยอมรับข้อเสนอของย่าด้วยการเก็บสัมภาระย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านย่า แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกยูฮังขับไล่ออกจากบ้านไปด้วยเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นพวกสิบแปดมงกุฏ หลังจากที่ย่ารู้เรื่องนี้ก็โกรธมากจึงมีคำสั่งให้ยูฮังไปตามอุนซองกลับมาด้วยตนเอง

ตอนที่ 7
อุนซองไปหาจุนเซเพื่อบอกเล่าถึงข้อเสนอของย่า หลังจากที่จุนเซปลอบใจอุนซองแล้วเธอก็ตัดสินใจกลับไปที่บ้านย่า ซึงมีรู้สึกแปลกใจมากเมื่อพบเห็นประกาศตามหาอุนยู ขณะที่อุนซองเซ่นไหว้ดวงวิญญาณพ่อนั่นเองก็ได้พบกับเซ็งฮีและซึงมีโดยบังเอิญ เซ็งฮีสอบถามถึงอุนยู เพื่อให้ซึงมีและยูฮังแต่งงานกัน เซ็งฮีหวังว่าอุนซองจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ที่มีต่อกันให้ยูฮังรู้เป็นอันขาด ต่อมา เซ็งฮีตกใจมากเมื่อพบว่าพิงจุงยังมีชีวิตอยู่ เธอจึงโกหกพิงจุงว่าอุนซองและอุนยูเดินทางกลับอเมริกาไปแล้ว พิงจุงหวังว่าตนจะกลับสู่ฐานะเดิมเพื่อจะได้พบหน้าลูก แต่กลับถูกเซ็งฮียับยั้ง อุนซองไหว้วานซึงมีกลับบ้านเพื่อนำกระเป๋าเดินทางของยูฮังมาให้เธอ ย่ามีคำสั่งให้ยงนัง,ชองยีและยูฮังทำโครงงานมาส่ง

ตอนที่ 8
ซึงมีและอุนซองเข้าอบรมพนักงานใหม่ของบริษัท ซึงมีวิตกกังวลเกรงว่าอุนซองจะเปิดเผยความสัมพันธ์ที่มีต่อกันให้ย่ารู้ เซ็งฮียืนยันว่าอุนซองให้คำมั่นสัญญาแล้วไม่มีวันพูดออกมาอย่างแน่นอน หลังจากที่อุนซองร้องห่มร้องไห้ด่าทอยูฮังจนสาแก่ใจแล้ว ยูฮังถึงคืนกระเป๋าให้อุนซอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ยูฮังรู้สึกว่าอุนซองไม่ใช่พวกสิบแปดมงกุฏ ย่ามอบเงินจำนวนหนึ่งให้อุนซองไว้ใช้สอย อุนซองนอกจากทำงานที่ร้านแล้ว ยังต้องทำงานพิเศษเพื่อนำเงินมาคืนย่า เธอวางแผนว่าหลังจากที่พบอุนยูแล้วจะไปจากบ้านย่า ซึงมีนำกระเป๋าของยูฮังมอบให้อุนซอง เซ็งฮีมอบเงินจำนวนหนึ่งให้พิงจุงเพื่อหาสถานที่ซ่อนตัว

ตอนที่ 9
ย่ามีอาการผิดปกติที่ดวงตา หลังจากที่ย่ากลับบ้านแล้วเห็นการใช้ชีวิตของยงนังและชองยีก็รู้สึกอนาถใจขึ้นมา และเมื่อเห็นโครงงานที่ไม่ได้ความของยูฮังและชองยีก็ยิ่งทำให้ย่ารู้สึกผิดหวัง ในที่สุด ย่าก็ตัดสินใจตัดเงินช่วยเหลือยงนัง,ชองยีและยูฮัง ทั้งยังประกาศจะยกทรัพย์สินทั้งหมดให้อุนซองอีกด้วย ย่าริบเงินและรถยนต์ของยงนังและพวกเอาไว้ แต่ก็ให้เงินเล็กน้อยแก่คนเหล่านี้เพื่อใช้จ่ายในแต่ละวัน ยูฮังไม่พอใจที่ย่าทำเช่นนี้จึงออกจากบ้านไป ชองยีไปหาจุนเซเพื่อบอกเล่าถึงพฤติกรรมของย่า ในเวลาเดียวกันก็ขอทำงานที่ร้านอาหารของจุนเซ จุนเซทำงานสาธารณะกุศลจนได้พบกับพิงจุงซึ่งมีสุขภาพไม่ดีนักโดยบังเอิญ

ตอนที่ 10
อุนซองไปหาจุนเซ หลังจากที่เธอได้พบชองยีแล้วถึงได้รู้ฐานะที่แท้จริงของจุนเซจึงทำให้เธอรู้สึกว่าถูกหลอก ยูฮังออกจากบ้านเช่าโรงแรมอยู่ เนื่องจากไม่มีเงินชำระค่าห้องพักจึงถูกนำตัวส่งสถานีตำรวจ ยงนังขอความช่วยเหลือจากย่า แต่กลับถูกปฏิเสธ ยงนังไม่มีทางเลือกจึงต้องไปขอความช่วยเหลือจากจุนเซประกันตัวยูฮังออกมา ยูฮังเห็นว่าอับจนหนทางจึงตัดสินใจกลับบ้านปฏิบัติตามความต้องการของย่า ขณะที่อุนซองและยูฮังมีปากเสียงกันนั่นเอง อุนซองถึงรู้ความจริงว่าย่าตัดสินใจที่จะยกทรัพย์สินทั้งหมดให้เธอ จุนเซแนะนำงานให้พิงจุง อุนซองสอบถามความจริงจากย่าเรื่องที่ย่าจะยกมรดกให้เธอ และแล้วอุนซองก็รู้ความจริงว่าทั้งหมดเป็นเพียงแผนการของย่าที่ต้องการให้ยงนัง,ยูฮังและชองยียืนหยัดด้วยลำแข้งของตนเองนั่นเอง

ตอนที่ 11
เซ็งฮีพบว่ายูฮังและอุนซองทำงานในร้านสาขาเดียวกัน ยูฮังมีความคิดที่จะกลับไปทำงานที่บริษัท แต่กลับถูกย่าปฏิเสธ ยงนังและชองยีขายกระเป๋าถือยังชีพ ย่าผ่านมาพบเห็นเข้ายึดเงินที่ขายได้ไปจนหมด พิงจุงโทรศัพท์ไปที่อเมริกาถึงรู้ความจริงว่าอุนซองไม่ได้เดินทางกลับไปเรียนหนังสือที่อเมริกา ขณะที่อุนซองกำลังพูดคุยโทรศัพท์นั่นเอง ยูฮังได้ยินโดยบังเอิญจนรู้ความจริงว่าที่แท้ซึงมีและอุนซองรู้จักกันมาก่อน เซ็งฮีไม่อยากให้อุนซองอาศัยอยู่ที่บ้านย่าอีกต่อไปจึงเสนอว่าจะช่วยหาที่พักให้อุนซอง หลังจากที่เซ็งฮีรู้ว่าย่าช่วยเหลืออุนซองตามหาอุนยูแล้วก็เกิดความรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมา ซึงมีพบว่าเธอมีชื่อเป็นเจ้าของทรัพย์สินจำนวนหนึ่งจึงรู้ว่าที่ผ่านมาถูกแม่หลอกลวงมาโดยตลอด ด้วยความโกรธจึงคาดคั้นเอาความจริงจากแม่ ทั้งยังต่อว่าแม่ที่ทอดทิ้งไม่เหลียวแลอุนซองและน้องชายจนเป็นเหตุให้อุนยูหายสาบสูญไป

ตอนที่ 12
หลังจากที่ยูฮังรู้ชะตาชีวิตของอุนซองแล้วก็ทำให้ยูฮังสะท้อนถึงความสุขของตนเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ยูฮังจึงตัดสินใจนำเงินที่ย่ามอบให้ไว้ใช้ในชีวิตประจำวันไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ยูฮังล้างจาน ด้วยความที่ไม่ระวังถูกน้ำร้อนลวก อุนซองทายาให้ยูฮังและช่วยแบ่งเบางานของยูฮัง ทำให้ยูฮังเริ่มมีทัศนคติที่ดีต่ออุนซองขึ้นมา อุนซองรู้จากปากเพื่อนชายของเฮลีว่าเฮลีประสบปัญหาการเงิน เธอจึงรวบรวมเงินนำไปคืนเฮลี แต่กลับถูกเฮลีปฏิเสธ อุนซองนำความไปปรึกษาหารือจุนเซ หวังว่าจุนเซจะรับเฮลีเข้าทำงาน ยงนังและชองยีไปหาพ่อบ้านวางแผนเปิดบาร์เพื่อให้ย่าประจักษ์สายตา นึกไม่ถึงว่าขณะที่พูดคุยกับยูฮังนั่นเองกลับถูกปฏิเสธ ยูฮังยืนยันว่าจะทำงานที่ร้านสาขาต่อไป เซ็งฮีเกรงว่าย่าจะพบอุนยูเสียก่อน เธอจึงไปที่สถานสงเคราะห์ ไม่มีคนที่เธอตามหา มีแต่ลูกชายของสองสามีภรรยาผู้อำนวยการสถานสงเคราะห์เท่านั้น

ตอนที่ 13
อุนซองซึ่งได้รับบาดเจ็บที่เท้าจะไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณแม่ ย่าเห็นเช่นนั้นจึงมอบกุญแจรถของยูฮัง รวมทั้งค่าน้ำมันและค่าอาหาร ตลอดจนให้ยูฮังเป็นคนขับรถให้เธอ พ่อของจุนเซมาที่ร้านอาหารเพื่อพูดคุยเรื่องการแต่งงาน พิงจุงไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณภรรยา เมื่อพบเห็นของเซ่นไหว้จึงรู้ว่าอุนซองได้เดินทางมาที่นี่ ซึงมีตัดสินใจขายบ้านที่เป็นชื่อของเธอ โดยนำเงินที่ได้มอบให้อุนซอง แต่กลับถูกแม่ขัดขวาง ด้วยความที่ซึงมีไม่อยากหลอกลวงยูฮังและครอบครัวอีกต่อไปจึงทำให้เธอใช้ชีวิตอย่างอกสั่นขวัญแขวนหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา พิงจุงซึ่งเชื่อว่าอุนซองอยู่ในเกาหลีนั้นได้ตัดสินใจตามหาเธอ จุนเซชักชวนชองยีทำงานที่ร้านอาหารของตนซึ่งย่าก็ไม่ได้ขัดข้องแต่อย่างใด ร้านค้าของเซ็งฮีเปิดกิจการอย่างเป็นทางการ ย่ามอบหมายให้ยูฮังนำเงินจำนวนหนึ่งไปมอบให้เซ็งฮีเพื่อเป็นของขวัญ

ตอนที่ 14
จุนเซขยายกิจการร้านอาหาร ย่าชักชวนอุนซองไปแสดงความยินดี หลังจากที่กลับถึงบ้านแล้ว ยูฮังตาค้างด้วยตะลึงในความงามของอุนซอง ยงนังว่าร้ายอุนซองให้ย่าฟังไม่ขาดปาก ย่าสุดที่จะทนต่อไปได้จึงมีคำสั่งไม่ให้ยงนังไปทำงานที่โรงงานอีกต่อไป โดยให้อยู่บ้านทำงานบ้านแทนพ่อบ้าน ซึงมีโทรศัพท์นัดหมายอุนซองออกมาพบเพื่อมอบบ้านที่แม่มอบให้เธอคืนให้อุนซอง รวมทั้งเปิดเผยความจริงทั้งหมดให้อุนซองรู้อีกด้วย ในที่สุดพิงจุงก็พบบ้านของเซ็งฮี ซึงมีตกตะลึงเมื่อพบเห็นพิงจุง เมื่อได้ยินว่าแม่และพิงจุงพูดว่าอุนซองในเวลานี้อยู่ที่อเมริกาก็ทำให้เธอถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว ซึงมีรู้ดีว่าแม่โกหกหลอกลวงพิงจุงมาโดยตลอด สิ่งที่เธอทำได้จึงทำได้แต่เพียงปลอบใจพิงจุงเท่านั้น พิงจุงตัดสินใจสืบหาอุนซองจากอินเตอร์เน็ต

ตอนที่ 15
หลังจากที่ซึงมีได้พบพิงจุงแล้วเธอก็ยกเลิกนัดหมายที่มีต่ออุนซอง ร้านสาขาประสบปัญหา ผู้จัดการปั๊กเสนอย่าให้นำที่ดินที่มีอยู่ทั้งหมดทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เพื่อขยายธุรกิจออกไป อุนซองทำอาหารให้ย่าและทุกคนในครอบครัว ทำให้ยูฮังเปลี่ยนทัศนคติต่ออุนซองไปในทางที่ดีขึ้น ซึงมีใช้ชื่ออุนซองส่งจดหมายฉบับหนึ่งถึงพิงจุงโดยบอกว่าเธอรู้เรื่องที่พ่อยังมีชีวิตอยู่แล้ว อุนซองได้รับคำสั่งให้ไปทำงานที่โรงงาน หลังจากที่ยูฮังรู้เช่นนั้นแล้วก็หาข้ออ้างไปทำงานที่โรงงาน ย่าสอบถามยงนังถึงสภาพครอบครัวของซึงมี นึกไม่ถึงว่ายงนังกลับไม่รู้เรื่องแม้แต่น้อย พ่อบ้านพบเบาะแสของอุนยูแล้ว เมื่ออุนซองเดินทางไปถึงสถานสงเคราะห์ก็พบว่าอุนยูไม่อยู่แล้ว หลังจากที่อุนซองได้พูดคุยกับผู้อำนวยการสถานสงเคราะห์แล้วก็รู้ความจริงว่าเซ็งฮีเป็นคนนำอุนยูมาฝากไว้ที่นี่ อุนซองรีบรุดไปหาเซ็งฮีเพื่อคาดคั้นเอาความจริงจากเธอ

ตอนที่ 16
เซ็งฮีปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อถูกคาดคั้นเอาความจริงจากอุนยู เมื่ออุนยูไม่ได้รับคำตอบจึงต้องจำใจจากไป ขณะที่พ่อบ้าน กำลังซื้อเปียโนนั่นเองพบเห็นอุนยูซึ่งมาที่ร้านเปียโนอยู่เป็นประจำกำลังถูกขับไล่ไป พ่อบ้านเห็นเช่นนั้นจึงชักชวนอุนยูไปที่บาร์ อุนซองซึ่งอยู่ในอารมณ์ที่หดหู่ไม่ได้ไปส่งนมให้ลูกค้าถึงสองวัน เมื่อกลับไปทำงาน ก็พบว่าจุนเซหาคนมาทำงานแทนเธอแล้ว เซ็งฮีนัดหมายอุนซองออกมาพบโดยขอให้อุนซองอย่าได้นำความเข้าใจผิดนี้เปิดเผยความสัมพันธ์ที่มีต่อกันให้ย่ารู้เป็นอันขาด ไม่เช่นนั้นจะกระทบต่อการแต่งงานของยูฮังและซึงมี ยูฮังตัดสินใจนำเงินเดือนเดือนแรกที่ได้รับชำระหนี้ให้อุนซอง ขณะที่ยูฮังกำลังพูดคุยกับอุนซองนั่นเองถึงรู้ความจริงว่าอุนยูหายสาบสูญไป เชื่อว่าเรื่องนี้จะต้องเกี่ยวพันกับการที่ตนทำโทรศัพท์ของอุนซองเสียหายอย่างแน่นอน

ตอนที่ 17
ยูฮังรู้สึกผิดจึงยกเลิกนัดหมายกับซึงมีเพื่อไปกล่าวขอโทษอุนซอง ย่าดำเนินการจัดทำพินัยกรรม อุนซองบอกย่าว่าเธอจะไป ย่ายืนยันความตั้งใจเดิมที่จะยกมรดกให้อุนซอง อุนซองเห็นว่าไม่สามารถขัดความประสงค์ของย่าได้ เธอจึงยอมรับโดยยื่นเงื่อนไขเป็นข้อแลกเปลี่ยน ย่าเชิญผู้จัดการปั๊กมาพบเพื่อให้ประกาศต่อทุกคนว่าย่ามีความประสงค์ที่จะยกมรดกให้อุนซอง แต่มีข้อแม้ว่าอุนซองจะต้องบริหารร้านสาขาให้มียอดขายเพิ่มขึ้นร้อยละยี่สิบภายในระยะเวลาสองเดือนเสียก่อน ทุกคนตะลึงเมื่อรู้ถึงเจตนารมณ์ของย่า ผู้จัดการปั๊ก สงสัย แต่กลับถูกย่าตัดบท อุนซองพบซึงมีที่บริษัท อุนซองยืนยันต่อซึงมีว่าเธอไม่มีวันทำลายการแต่งงานของซึงมีและยูฮังเป็นอันขาด เซ็งฮี รู้จากปากยงนังว่าอุนซองเป็นทายาทรับมรดกทั้งหมดของย่า

ตอนที่ 18
อุนซองไปที่ร้านอาหารเพื่อบอกเฮลีและจุนเซถึงเรื่องที่เธอรับปากเป็นทายาทรับมรดกของย่า หลังจากที่ผู้จัดการปั๊กรู้ถึงเจตนารมณ์ที่แท้จริงของย่าแล้ว ด้วยความที่เกรงว่าบริษัทจะตกอยู่ในมืออุนซอง ผู้จัดการปั๊กจึงตัดสินใจเชิญจุนเซกลับมาทำงานที่บริษัท เชื่อว่าด้วยความสามารถของจุนเซจะต้องทำให้ย่าเปลี่ยนความตั้งใจอย่างแน่นอน เซ็งฮีบอกซึงมีถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของยูฮัง ยูฮังเข้าไปหาย่าเพื่อเสนอตัวไปทำงานที่ร้านสาขา การเสนอตัวครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับมรดกแต่อย่างใด ยงนังและชองยีต้องการเปลี่ยนความตั้งใจของย่าจึงพากันย้ายออกจากบ้านไปเพื่อเข้ากับเซ็งฮี ยูฮังรายงานตัวที่ร้านสาขาโดยยืนยันหนักแน่นต่ออุนซองว่าตนไม่มีวันยอมแพ้แน่นอน เมื่อย่ากลับถึงบ้านก็พบว่ายงนังและชองยีย้ายออกจากบ้านไปแล้ว

ตอนที่ 19
ย่าบอกอุนซองถึงเหตุผลที่ให้ยูฮังไปทำงานที่ร้านสาขา ยงนังโทรศัพท์ถึงยูฮังโดยขอให้ยูฮังย้ายไปอยู่บ้าน ซึงมี นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่ยูฮังรู้ถึงพฤติกรรมของยงนังแล้วจึงปฏิเสธไป เซ็งฮีคิดใคร่ครวญเป็นอย่างดีแล้วก็แนะนำให้ยงนังกลับบ้านโดยขอให้เห็นส่วนรวมเป็นสำคัญ วันแรกของการทำงานอย่างเป็นทางการที่ร้านสาขาของยูฮัง ยูฮังให้บริการด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใสสร้างความแปลกใจให้อุนซองเป็นอันมาก หลังจากที่ยูฮังเลิกงานแล้วก็ไปที่บ้านซึงมีเพื่อรับยงนังและชองยีกลับบ้าน ขณะที่เซ็งฮีออกมาส่งยงนังและชองยีกลับบ้านนั่นเองได้พบกับอุนซอง อุนซองบอกเซ็งฮีว่าอย่าได้ฝันหวานหลังจากที่ซึงมีและยูฮังแต่งงานแล้วจะได้ครอบครองมรดกของย่า ไม่มีวันที่เธอจะยอมให้มรดกของย่าตกเป็นของเซ็งฮีเป็นอันขาด หลังจากที่จุนเซใคร่ครวญอย่างดีแล้วก็ปฏิเสธความต้องการของพ่อที่ต้องการให้ตนกลับไปทำงานที่บริษัท

ตอนที่ 20
พิงจุงส่งอีเมล์ถึงอุนซอง ด้วยหวังว่าจะได้ติดต่อกัน หลังจากที่ซึงมีอ่านเนื้อความในอีเมล์แล้วก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาจึงขอเงินจากเซ็งฮีผู้เป็นแม่เพื่อนำไปมอบให้พิงจุงเปิดร้านค้าเล็กๆยังชีพ ยูฮังพบภาพถ่ายครอบครัวของ อุนซองซึ่งถ่ายด้วยกันกับซึงมีและเซ็งฮี ยูฮังคาดคั้นเอาความจริงจากซึงมี ทำให้ซึงมีไม่มีทางเลือกจำต้องเปิดเผยความจริงออกมา แต่ก็โกหกว่าอุนซองเป็นฝ่ายขอร้องให้เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ขณะที่อุนซองพูดคุยกับจุนเซนั่นเอง อุนซอง ก็รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้อารมณ์ของยูฮังแปรปรวน ยูฮังมีท่าทีเย็นชาต่ออุนซอง ทำให้อุนซองรู้สึกไม่ชอบมาพากลขึ้นมา เซ็งฮีเห็นว่าจุนเซและอุนซองไปมาหาสู่กัน เธอจึงเร่งเร้ายงนังให้ชองยีและจุนเซแต่งงานกันโดยเร็ว

ตอนที่ 21
ยงนังไปหาผู้จัดการปั๊ก เพื่อพูดคุยถึงการแต่งงานของจุนเซและชองยียูฮังไปดื่มเหล้าที่บาร์ของพ่อบ้าน เมื่อพบเห็นอุนยูก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมา ยงนังไม่เพียงบอกชองยีและจุนเซถึงการแต่งงาน ทั้งยังบอกถึงความคิดที่จะได้มรดกของย่ามาครอบครองอีกด้วย ซึงมีแอบอ้างชื่ออุนซองส่งอีเมล์ถึงพิงจุงโดยบอกว่าไม่สะดวกขอให้ติดต่อกันน้อยลง ยงนังไปที่ร้านอาหารของจุนเซเพื่อพูดคุยถึงการแต่งงาน แต่กลับถูกปฏิเสธ ด้วยความโกรธเมื่อกลับถึงบ้านก็บอกทุกคนว่าอุนซองเป็นหญิงในดวงใจของจุนเซ เมื่อยูฮังได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมา อุนซองปฏิเสธความรักจากจุนเซ เมื่อกลับถึงบ้านย่าก็มีท่าทีเย็นชาต่อเธอ ยงนังและชองยีก็พากันออกปากด่าทอ ทำให้เธอจับต้นชนปลายไม่ถูกเลยทีเดียว

ตอนที่ 22
ชองยีเศร้าโศกเสียใจมากจึงไม่ได้ไปทำงานสองวันติดต่อกัน จุนเซมาหาชองยีเพื่อพูดคุยกันให้ชัดเจน ด้วยเรื่องของชองยีทำให้ยงนังวางแผนขับไล่อุนซองออกจากบ้าน อุนซองเลิกงาน แต่เมื่อเธอนึกถึงท่าทีที่เย็นชาของย่า ก็ทำให้เธอไม่อยากกลับบ้านขึ้นมา ด้วยเหตุนี้เธอจึงโทรศัพท์บอกที่บ้านว่าคืนนี้เธอจะพักที่บ้านเพื่อน อุนซองบอกเพื่อนว่าเธอรู้สึกว่าพฤติกรรมของยูฮังเปลี่ยนแปลงไป การนี้ทำให้ทัศนคติที่มีต่อยูฮังก็เปลี่ยนแปลงไปด้วย อุนซองบอกย่าว่าเธอจะย้ายออกจากบ้าน ย่าเปิดเผยความรู้สึกที่มีในหลายวันนี้โดยยอมรับว่ากลุ้มใจที่หลานสาวสองคนมีปัญหาเรื่องผู้ชายเพียงคนเดียว ย่าไม่มีวันให้อุนซองไปจากบ้านโดยเด็ดขาด ต่อมาย่าก็อบรมสั่งสอนยงนังและ ชองยีพิงจุงตัดสินใจส่งอีเมล์ให้อุนซองอีกครั้ง แต่นึกไม่ถึงว่าอีเมล์ของอุนซองถูกยกเลิกเสียแล้ว

ตอนที่ 23
ร้านสาขาจัดกิจกรรมส่งเสริมการตลาด เฮลี,จุนเซและซึงมีพากันมาช่วยงาน หลังจากที่เสร็จสิ้นกิจกรรม ทุกคนก็พากันเลี้ยงฉลอง ยูฮังเห็นอุนซองเอาอกเอาใจจุนเซเป็นพิเศษจึงเกิดความไม่พอใจขึ้นมา และมากไปกว่านั้นคือไม่พอใจที่จุนเซทำตัวเหยียบเรือสองแคมทำดีต่ออุนซองและชองยีขณะที่ยูฮังและจุนเซมีปากเสียงกันนั่นเอง ยูฮังก็ยอมรับว่าตนมีความรู้สึกที่ดีต่ออุนซอง จากนั้นก็ระดมหมัดเข้าใส่จุนเซด้วยความเดือดดาล คำสนทนาของยูฮังและจุนเซถูกซึงมีได้ยินจนหมดสิ้น ทำให้เธอทุกข์ระทมเป็นอันมาก พิงจุงซึ่งหลบซ่อนตัวอยู่เนื่องจากไม่สามารถติดต่ออุนซองได้อีกต่อไปจึงตัดสินใจไปสอบถามข่าวคราวจากเซ็งฮี เซ็งฮีบอกพิงจุงว่าอุนซองไม่อยากให้มีปัญหาจึงตัดสินใจยกเลิกอีเมล์ จากนั้นเธอก็บอกพิงจุงว่าเธอซื้อสวนผลไม้ไว้ ขอให้พิงจุงไปอาศัยทำงานอยู่ที่นั่น

ตอนที่ 24
ชองยีสะกดอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้กลับไปทำงานที่ร้านอาหารของจุนเซตามปกติ ขณะที่อุนซองกำลังมอบหมายงานให้ยูฮังนั่นเอง ยูฮังก็อธิบายถึงเรื่องเข้าใจผิดที่เกิดขึ้น ซึงมีอยู่นอกร้านเพื่อรอยูฮังเลิกงาน แต่เมื่อเห็นยูฮังขี่จักรยานโดยมีอุนซองนั่งซ้อนท้ายก็รู้สึกขมขื่นเป็นอันมาก พิงจุงหลงเชื่อคำพูดของเซ็งฮีจึงทำให้เข้าใจผิดคิดว่าการที่อุนซองยกเลิกอีเมล์นั้นด้วยรังเกียจว่าตนจะสร้างปัญหา เมื่อคิดเช่นนั้นจึงตัดสินใจไปใช้ชีวิตที่สวนผลไม้ตามคำแนะนำของเซ็งฮี ยูฮังและอุนซองต่างทุ่มเทให้ร้านสาขา อุนซองพบว่ายูฮังตั้งอกตั้งใจทำงานเป็นพิเศษ ขณะที่พิงจุงกำลังจะออกเดินทางไปก็พบเห็นอุนซองนั่งอยู่บนรถสาธารณะผ่านหน้าไป เมื่อพิงจุงเห็นเช่นนั้นจึงบอกเซ็งฮีว่าตนเลิกล้มความคิดที่จะไปแล้วจะอยู่ที่นี่ต่อไปจนกว่าจะตามหาอุนซองพบ ผู้จัดการปั๊ก ยื่นคำขาดกับจุนเซว่าอย่าได้ไปมาหาสู่กับอุนซองอีกต่อไป มิฉะนั้นจะตัดสัมพันธ์พ่อลูกกัน

ตอนที่ 25
ขณะที่เซ็งฮียับยั้งไม่ให้ซึงมีให้ความช่วยเหลืออุนซองนั่นเอง เขาได้พูดออกมาว่าพิงจุงกำลังตามหาอุนซอง ย่าปลื้มใจมากเมื่อเห็นยูฮังตั้งอกตั้งใจทำงานเป็นพิเศษ ยูฮังซึ่งกำลังทำงานอยู่ในร้านถูกลูกค้าที่ไม่มีมารยาทดูถูกเหยียดหยาม แต่แล้วยูฮังก็อดทนอดกลั้นกล่าวขอโทษลูกค้า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในสายตาผู้จัดการร้านจนยอมรับการทำงานของยูฮัง และแล้วโครงงานของยูฮังก็ประสบความสำเร็จโดยมีโรงงานแห่งหนึ่งสั่งจองอาหารจากร้าน ขณะที่ยูฮังและอุนซองนำอาหารไปที่โรงงานเพื่อให้ลองชิมนั่นเองถึงรู้ความจริงว่า ที่แท้ใบสั่งจองได้รับความช่วยเหลือจากจุนเซ ยูฮังและอุนซองมีปากเสียงกันจนเกือบเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา โชคดีที่ยูฮังช่วยอุนซองไว้ทันการ ทันใดนั้นเอง อุนซองก็หวนนึกถึงเหตุร้ายที่เกิดขึ้นกับพ่อของเธอ บาร์ของพ่อบ้าน จะต้องตรวจสอบความสะอาด พ่อบ้าน ไม่มีทางเลือกจึงจำต้องให้ยูฮังดูแลอุนยูไปพลางก่อน

ตอนที่ 26
อุนซองได้พบกับเพื่อนสนิทของพิงจุงผู้เป็นพ่อ ในเวลานี้เองเธอถึงรู้ความจริงว่าพ่อซื้อประกันชีวิตเอาไว้ อุนซองไปสอบถามความจริงจากบริษัทประกันชีวิตก็รู้ความจริงว่าเซ็งฮีรับเงินประกันไปแล้ว ซึงมีไปที่สถานสงเคราะห์ถึงได้รู้ความจริงว่าเซ็งฮีนำอุนยูมาไว้ที่นี่ เพื่อขัดขวางการแต่งงานของยูฮังและซึงมี อุนซองจึงเอ่ยปากยอมรับความสัมพันธ์ของเธอและยูฮัง จุนเซเตือนยูฮังโดยขอให้ยูฮังอย่าได้ยุ่งเกี่ยวกับอุนซองอีกต่อไป ที่สำคัญห้ามไม่ให้รักอุนซองเป็นอันขาด อุนซองนัดหมายเซ็งฮีออกมาพบเพื่อยืนยันความจริงทั้งหมดหลังจากที่พิงจุงเสียชีวิตแล้ว ด้วยความโกรธอุนซองจึงออกปากว่าจะไม่ให้แผนการชั่วร้ายของเซ็งฮีสัมฤทธิ์ผลเป็นอันขาด ที่สำคัญจะขัดขวางไม่ให้ซึงมีและยูฮังแต่งงานกันจนถึงที่สุด พิงจุงทำงานเพื่อยังชีพ

ตอนที่ 27
ยงนังและชองยีพบว่าครึ่งหนึ่งของมรดกของย่าได้ถูกแบ่งให้ลูกหลาน หลังจากที่คาดคั้นเอาความจริงจากย่านั่นเอง ย่าก็เปิดเผยเจตนารมณ์ทั้งหมดออกมา ยูฮังคาดคั้นเอาความจริงจากซึงมีว่าแท้ที่จริงแล้วมีความสัมพันธ์ฉันท์ใดกันแน่ กระนั้นซึงมีก็ยังคงยืนกรานว่าอุนซองไม่ยอมให้เปิดเผยออกมา ภายในที่ประชุมร้านสาขา ผู้จัดการร้านตำหนิยูฮังและอุนซองไม่แยกแยะเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน เซ็งฮีและซึงมีพากันไปเยี่ยมเยียนย่า เซ็งฮีเปิดเผยข่าวการเสียชีวิตของสามีของเธอ ตลอดจนความสัมพันธ์ที่มีต่ออุนซองให้ย่ารู้ จากนั้นก็ใส่ร้ายป้ายสี อุนซองหลอกลวงย่า ความจริงแล้วอุนซองรู้จักย่าและยูฮังมาก่อนหน้านี้แล้ว อุนซองรู้สึกผิดหวังยิ่งนักเมื่อได้ยินคำพูดของเซ็งฮีและซึงมี เธอไม่มีทางเลือกจึงตัดสินใจเก็บสัมภาระออกจากบ้านย่าไปขออาศัยอยู่กับเฮลี

ตอนที่ 28
อุนซองเข้าไปร่ำลาย่า แต่กลับถูกย่าปฏิเสธและต่อว่าเป็นการใหญ่ ขอให้ทำงานร้านให้ลุล่วงเสียก่อนค่อยมาพูดคุยกัน อุนซองไม่มีทางเลือกจึงจำต้องรับปากตามความต้องการของย่า แต่มีข้อแม้ว่าขอให้ย่ายกเลิกเรื่องที่ให้เธอเป็นทายาทรับมรดกของย่า จุนเซตัดสินใจให้ความช่วยเหลืออุนซองด้วยการพึ่งอำนาจศาลเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของเธอ อุนซองมอบหลักฐานการทำประกันชีวิตของพ่อให้จุนเซ เมื่ออุนซองไปที่ร้านก็เปิดเผยความจริงให้ยูฮังรู้ว่าเธอไม่ใช่ทายาทสืบมรดกของย่าอีกต่อไปแล้ว จากนั้นเธอก็ถามยูฮังว่าเห็นสร้อยคอของเธอตกหล่นอยู่ที่บ้านหรือไม่ หลังจากที่ยูฮังได้รับค่าแรงแล้วก็ชวนอุนซองช่วยตนเลือกซื้อของขวัญให้ย่า ยูฮังซื้อสร้อยคอเส้นหนึ่งให้ อุนซอง ความปรารถนาดีของยูฮังสร้างความกลัดกลุ้มใจให้อุนซองเป็นอันมาก

ตอนที่ 29
ลูกค้าสั่งจองอาหารจำนวนมากจากร้าน อุนซองเชื้อเชิญยูฮังทานอาหารเพื่อเลี้ยงฉลองความสำเร็จ ขณะที่กำลังทานอาหารอยู่นั่นเอง อุนซองคืนสร้อยคอ กลั้นน้ำตาปฏิเสธความปรารถนาของยูฮัง ยูฮังเศร้าโศกเสียใจมากจึงไปดื่มเหล้าจนเมามายนอนหลับไม่ได้สติอยู่หน้าบ้านอุนซอง อุนซองไม่มีทางเลือกจึงประคองยูฮังเข้าไปนอนในบ้าน อุนซองและยูฮังบริหารร้านจนมียอดขายเพิ่มขึ้นถึงยี่สิบเปอร์เซนต์ ทั้งสองเสนอโครงการลงทุนที่ตงไห่ให้ย่าตัดสินใจ นึกไม่ถึงว่าผู้จัดการปั๊ก กลับนำความไปบอกคู่แข่งเพื่อขัดขวางอุนซอง พิงจุงเดินทางไปที่ทำงานของยินอิงเพื่อสืบหาเบาะแสของอุนซอง แต่เพื่อนร่วมงานของยินอิงกลับปฏิเสธโดยไม่เปิดเผยหมายเลขโทรศัพท์ของยินอิงให้พิงจุงรู้ ในที่สุดย่าก็ตัดสินใจลงทุนที่ตงไห่โดยมอบหมายให้ซึงมีนำข้อมูลไปมอบให้อุนซองและยูฮัง

ตอนที่ 30
จุนเซมีแผนการร่วมธุรกิจกับโรงงานเรือตงไห่เช่นเดียวกันจึงได้เดินทางไปที่ตงไห่ หลังจากที่ยูฮังรู้เรื่องนี้แล้วก็รู้สึกไม่พอใจ ซึงมีมาถึงตงไห่สร้างความประหลาดใจให้อุนซองและยูฮังเป็นอันมาก จุนเซจัดหาที่พักที่ตงไห่ให้ทุกคน ยูฮังเปิดเผยความในใจบอกรักอุนซอง นับเป็นอีกครั้งที่ถูกอุนซองปฏิเสธ จุนเซและซึงมีเห็นยูฮังและอุนซองกลับเข้ามาด้วยสีหน้าตึงเครียดจึงรู้สึกไม่ชอบมาพากลขึ้นมา ย่าปกปิดเรื่องการลงทุนที่ตงไห่ไม่ให้ผู้จัดการปั๊ก รู้ด้วยการแอบติดต่อกับร้านอาหารท้องถิ่น พิงจุงไปหาเซ็งฮีโดยบอกเธอว่าตนตัดสินใจมอบตัว เพื่อตามหาอุนซองและอุนยู ให้พบ ตนไม่อยากอยู่อย่างคนไม่มีฐานะในสังคมอีกต่อไป หวังว่าเซ็งฮีจะช่วยตนตามหาอุนซอง เซ็งฮีเกลี้ยกล่อม พิงจุงคิดใคร่ครวญให้ดี อย่าได้ร้อนใจจนเกินไป

ตอนที่ 31
จุนเซนัดยูฮังออกมาพบ จุนเซชกยูฮังหนึ่งหมัดเตือนสติยูฮังเพื่อให้ยูฮังคำนึงถึงความสัมพันธ์ที่มีต่อซึงมี อย่าได้ทำร้ายอุนซองอีกต่อไป เฮลีพบว่าอุนซองสวมใส่สร้อยคอที่ยูฮังมอบให้ อุนซองยอมรับว่าเธอหลงรักผู้ที่มอบสร้อยคอให้เธอ ยินอิงบอกซึงมีว่ามีคนแปลกหน้ามาหาซึงมีบ่อยๆ ซึงมีรู้สึกไม่สู้ดีนักจึงหลอกยินอิงว่าอาจเป็นพวกทวงหนี้ก็เป็นได้ อย่าบอกที่อยู่ของอุนซองให้คนที่ว่านั้นรู้เป็นอันขาด ย่ามอบหมายให้พ่อบ้านไปสืบหาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพิงจุงและเซ็งฮี การลงทุนที่ตงไห่ผ่านพ้นไปด้วยดี ในที่สุดร้านสาขาที่อยู่ภายใต้การบริหารงานของอุนซองและยูฮังก็สามารถทำยอดขายทะลุยี่สิบเปอร์เซนต์ ผู้จัดการปั๊ก ทวงสัญญาจากย่าให้ยกเลิกเรื่องมรดก แต่กลับถูกย่าปฏิเสธ ในเมื่อร้านสาขาบรรลุเป้าหมายที่วางไว้แล้ว อุนซองจึงบอกยูฮังว่าถึงเวลาแล้วที่เธอต้องไป

ตอนที่ 32
ยงนังเข้าครัวทำอาหารเป็นครั้งแรก ย่าปลื้มใจมากจนเป็นลมหมดสติถูกนำส่งโรงพยาบาล ยูฮังและอุนซองรีบรุดไปที่โรงพยาบาล แต่ทันทีที่ยงนังและชองยีเห็นหน้าอุนซองเท่านั้นก็ขับไล่เธอไป หลังจากที่ตรวจร่างกายย่าอย่างละเอียดแล้ว แพทย์วินิจฉัยเบื้องแรกว่าย่าอาจเป็นอัมพาต ผู้จัดการปั๊ก นำความเข้าที่ประชุมเพื่อสรรหารักษาการประธานบริษัท เซ็งฮีและผู้จัดการปั๊ก ทานอาหารด้วยกันโดยพูดคุยกันถึงมรดกของย่า หนทางเดียวที่จะทำให้มรดกเป็นโมฆะจะต้องหยิบยกอาการเจ็บป่วยของย่าขึ้นมาหักล้าง เซ็งฮีและผู้จัดการปั๊ก ปล่อยข่าวอาการป่วยของย่าจนทำให้ราคาหุ้นของบริษัทตกลงอย่างน่าใจหาย อีกด้านหนึ่งนั้น ผู้จัดการปั๊ก ไม่เพียงแนะนำให้จุนเซกว้านซื้อหุ้นบริษัทเพื่อโค่นย่าลงจากประธานบริษัท ทั้งยังหว่านล้อมยงนัง,ชองยีและยูฮังให้คัดค้านมรดกของย่าอีกด้วย นึกไม่ถึงว่ากลับถูกยูฮังปฏิเสธ

ตอนที่ 33
ยูฮังพบเห็นอุนซองยืนคอยอยู่ที่หน้าโรงพยาบาลด้วยความร้อนใจ หลังจากที่ขับไล่ยงนังและซึงมีไปแล้ว ยูฮังก็พาอุนซองเข้าไปพบย่า ต่อหน้าย่าซึ่งยังคงสลบไสลไม่ได้สติ ในที่สุดยูฮังก็เปิดเผยเรื่องที่พ่อได้รับอุบัติเหตุออกมา ยินอิงบอกซึงมีว่าอุนซองตระเตรียมการร้องศาลคดีมรดกของพิงจุง หลังจากที่อุนซองรับฟังเรื่องเศร้าใจของยูฮังแล้ว เธอก็โผเข้ากอดยูฮังเพื่อเป็นการปลอบใจ ในที่สุดย่าก็พ้นขีดอันตรายฟื้นได้สติขึ้นมา ทำให้อุนซองจากไปอย่างหมดห่วง ยูฮังขอแยกทางกับซึงมี ทั้งยังเปิดเผยว่าที่แล้วมาซึงมีโกหกหลอกลวงตนมาโดยตลอด ไม่ใช่อุนซองตามที่เธอกล่าวหา อุนซองไปหาจุนเซ เธอยืนยันต่อจุนเซว่าเธอไม่สามารถปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ได้ ย่าซึ่งพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลสอบถามสภาพของบริษัทจากผู้จัดการปั๊ก จนกระทั่งรู้ความจริงว่าผู้จัดการปั๊ก ส่งผลร้ายต่อบริษัท

ตอนที่ 34
ซึงมีซึ่งกำลังเศร้าโศกเสียใจข่มขู่อุนซองว่าถ้าหากอุนซองและยูฮังยังคงคบหากันต่อไป เธอก็จะฆ่าตัวตายต่อหน้าคนทั้งสอง ผู้จัดการปั๊ก นำความรายงานย่า แต่กลับถูกย่าตำหนิ หลังจากที่ผู้จัดการปั๊ก มาถึงบริษัทก็เรียกประชุมเพื่อยกเลิกการสรรหาประธานบริษัท พิงจุงติดต่อไปยังเซ็งฮีเพื่อสอบถามว่าพบเฮลีหรือยัง เซ็งฮียังคงโกหกหลอกลวงพิงจุงต่อไป นึกไม่ถึงครั้งนี้ทำให้พิงจุงจับพิรุธได้ ผู้จัดการปั๊ก ไปหาย่าซึ่งกำลังรักษาตัวโดยบอกย่าว่าบริษัทเรียกประชุมผู้ถือหุ้นเพื่อถอดถอนย่าออกจากตำแหน่งประธานบริษัท หลังจากที่ผู้จัดการร้านและอุนซอง รู้เรื่องนี้แล้วก็ปักใจเชื่อว่าจะต้องเกี่ยวข้องกับการตัดค่าแรงคนงานอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ทั้งสองจึงพากันรวบรวมคนงานเพื่อให้การสนับสนุนย่าผ่านพ้นวิกฤตครั้งนี้ไปให้ได้ ผู้จัดการปั๊กเชื้อเชิญจุนเซมาร่วมประชุมผู้ถือหุ้นแต่เช้า

ตอนที่ 35
ภายในที่ประชุมผู้ถือหุ้น การปรากฏตัวของจุนเซสร้างความประหลาดใจให้ทุกคนเป็นอันมาก ยูฮังนำรายชื่อคนงานจำนวนเก้าร้อยกว่าคนเข้ามายังที่ประชุมผู้ถือหุ้น หลังจากที่ทุกคนรับฟังความคิดเห็นของยูฮังแล้วก็พากันเปลี่ยนมาให้การสนับสนุนย่าเพื่อให้ผ่านพ้นวิกฤตไปได้ ท้ายที่สุดจุนเซก็ลงคะแนนให้การสนับสนุนย่าเช่นเดียวกันสร้างความเคียดแค้นเดือดดาลให้ผู้จัดการปั๊กเป็นอันมาก อุนซองล่วงรู้ความจริงจากเฮลีว่าในช่วงเธอตกทุกข์ได้ยากนั่นเอง จุนเซเป็นคนให้ความช่วยเหลือเช่าบ้านให้เธออยู่ หลังจากที่อุนซองรู้ความจริงแล้วก็รู้สึกละอายใจขึ้นมา จุนเซไปหาย่าเพื่อขอร้องให้ย่ายกโทษให้พ่อ ย่าชวนอุนซองกลับมาอยู่บ้านดังเดิม ทั้งยังจงใจยกย่องอุนซองต่อหน้ายงนังและชองยีทั้งที่ย่าขอร้องให้อุนซองย้ายกลับมาอยู่บ้านดังเดิม แต่นับเป็นอีกครั้งที่อุนซองขอร้องให้ย่าแก้ไขมรดกเสียใหม่

ตอนที่ 36
นับเป็นอีกครั้งที่อุนซองปฏิเสธไม่ยอมเป็นผู้รับมรดกของย่า นอกจากนี้ยังตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อทำความฝันของเธอให้กลายเป็นจริง ขณะที่พิงจุงกำลังทานอาหารอยู่นั่นเองก็เหลือบไปเห็นป้ายประกาศตามหา อุนยูโดยบังเอิญ เมื่อพิงจุงเห็นเช่นนั้นจึงยืนยันหนักแน่นต่อเซ็งฮีว่าตนจะมอบตัวเพื่อคืนฐานะให้ตนเอง มีเพียงหนทางนี้เท่านั้นที่จะตามหาอุนยูพบ ซึงมีเชิญยูฮังมาร่วมฉลองวันเกิดของเธอ นึกไม่ถึงยูฮังได้ชักชวนอุนซองมาร่วมงานด้วยกัน ซึงมีเห็นเช่นนั้นจึงหาที่ซ่อนไม่ออกมาพบคนทั้งสอง ซึงมีบอกเซ็งฮีว่ายูฮังและอุนซองมาด้วยกัน เซ็งฮีตัดสินใจลักพาตัวอุนยูอีกครั้ง แต่มโนธรรมในใจของซึงมีก็ทำให้เธอขัดขวางแม่ จากนั้นก็บอกแม่ว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว เซ็งฮีบอกอุนซองว่าตามหาอุนยูพบแล้ว แต่มีข้อแม้ว่าถ้าหากอุนซองพบหน้าอุนยูแล้ว อุนซองจะต้องไปอเมริกาทันที

ตอนที่ 37
อุนซองยอมรับข้อเสนอของเซ็งฮีด้วยดี ก่อนที่อุนซองจะจากไปได้นำของขวัญไปมอบให้ย่า อุนซองสวมใส่สร้อยคอที่ยูฮังมอบให้ไปร่วมงานเลี้ยง หลังจากเสร็จสิ้นงานเลี้ยง อุนซองก็นำหนังสือลาออกไปมอบให้ผู้จัดการร้านเพื่อส่งต่อให้ย่า รุ่งขึ้น เมื่อยูฮังมาทำงานถึงรู้ความจริงว่าอุนซองลาออกจากงานไปเสียแล้ว เซ็งฮีให้คนนำตัวอุนยูไป นึกไม่ถึงว่าอุนยูวิ่งหนีออกมาจากรถ พิงจุงไปหาจุนเซจนได้พบกับเฮลี ในเวลานี้เอง จุนเซก็รู้ความจริงถึงความสัมพันธ์ของพิงจุงและอุนซอง ยูฮังรีบรุดไปที่สนามบินเพื่อยับยั้งไม่ให้อุนซองจากไป จุนเซและพิงจุงรีบรุดไปที่สนามบินเช่นเดียวกัน หลังจากที่ทั้งสองพบหน้ากันแล้ว อุนซองก็เปิดเผยถึงสาเหตุที่เธอต้องไป เซ็งฮีซึ่งทำอุนยูหายไปได้รับโทรศัพท์จากอุนซอง สิ่งที่เธอทำได้ในเวลานี้คือถ่วงเวลาอุนซองไปก่อน

ตอนที่ 38
อุนซอง,พิงจุงและพวกพากันไปที่บ้านยูฮังเพื่อขอความช่วยเหลือจากย่า ย่ามีคำสั่งให้ยงนังหลอกเซ็งฮีมาที่บ้าน ยูฮังหวนนึกถึงคำพูดของซึงมีขึ้นมาจึงปักใจเชื่อว่าคนที่ตนพบเห็นที่บาร์ของพ่อบ้าน คืออุนยูนั่นเอง เมื่อยูฮังเชื่อเช่นนั้นจึงออกตามหาอุนยู เซ็งฮีตกใจมากเมื่อเห็นอุนซองและพิงจุงอยู่ด้วยกัน กระนั้นเธอก็ยังคงยืนกรานว่าเธอไม่ผิด ที่สำคัญเธอก็ไม่ยอมเปิดเผยเบาะแสของอุนยูออกมา ยูฮังพบอุนยูที่ร้านเปียโน หลังจากที่ยูฮังพบอุนยูแล้วก็พาอุนยูกลับบ้าน พิงจุง,อุนซองและอุนยูร้องไห้โผเข้ากอดกันด้วยความดีใจที่ได้พบกันอีกครั้ง หลังจากที่ทุกคนรับฟังเรื่องราวจากอุนยูแล้ว ในที่สุดความจริงก็ปรากฏออกมา เซ็งฮีกลับบ้านเก็บสัมภาระเพื่อจากไป ซึงมีเศร้าโศกเสียใจมากเมื่อรู้ว่าแผนการของเซ็งฮีล้มเหลว ในที่สุดพิงจุงก็ไปมอบตัวที่สถานีตำรวจเพื่อขอฐานะเดิมกลับคืนมา เซ็งฮีจำเป็นต้องคืนเงินประกันให้บริษัทประกันชีวิต

ตอนที่ 39
หลังจากที่ความจริงทั้งหมดเปิดเผยออกมาแล้ว ยูฮังก็รู้สึกผิดและละอายใจที่ในเบื้องแรกเป็นเหตุให้พิงจุง, อุนซองและอุนยูพ่อลูกต้องพลัดพรากกัน เซ็งฮีไม่มีทางออกจึงตัดสินใจฆ่าตัวตาย แต่กลับถูกซึงมีขัดขวางไว้ หลังจากที่เซ็งฮีสงบจิตสงบใจแล้วก็ตัดสินใจคืนเงินประกันให้บริษัทประกัน รวมทั้งคืนเงินและบ้านที่หลอกลวงมาให้พิงจุง ซึงมีตัดสินใจจากไป ก่อนไปเธออำลาอุนซองและอวยพรให้อุนซองและยูฮังครองรักกันอย่างมีความสุข ย่ามอบหมายให้พิงจุงรับผิดชอบก่อสร้างหอพักพนักงาน อุนซองบอกยูฮังว่าเธอจะเดินทางไปศึกษาต่อต่างประเทศ เรื่องนี้สร้างความหดหู่ให้ยูฮังเป็นอันมาก

ตอนที่ 40
อุนซองและอุนยูพูดคุยกัน จากการพูดคุยกันทำให้อุนซองรู้ว่ายูฮังรักเธอมาก หลังจากที่ย่ารู้เรื่องที่อุนซองจะไปศึกษาต่อต่างประเทศ ย่าก็ตัดสินใจให้ยูฮังไปศึกษาต่อต่างประเทศเช่นกัน เรื่องของอุนซอง ยูฮังจะต้องเป็นคนตัดสินใจด้วยตนเอง ยูฮังตัดสินใจไม่ไปศึกษาต่อประเทศโดยตัดสินใจว่าจะใช้อยู่กับย่าในเวลาที่เหลืออยู่ ในที่สุด อุนซองก็เปิดเผยความในใจต่อยูฮัง โดยขอให้ยูฮังรอเธอสำเร็จการศึกษากลับมา จุนเซเก็บสัมภาระไปทำธุรกิจที่ตงไห่ ย่าพบว่าพ่อบ้านและยงนังหลงรักกัน ในที่สุดย่าก็เปิดทางให้ทั้งสองได้ครองรักกัน ย่านำหุ้นที่มีอยู่แบ่งให้บรรดาพนักงาน สิ่งที่มอบให้ยูฮังคือกองทุนสงเคราะห์คนชราและเด็ก เซ็งฮีและซึงมีเปิดร้านดอกไม้ยังชีพเริ่มต้นชีวิตใหม่